محققان مرکز تحقیقات مغز RIKEN یک مدار در مغز را کشف کرده اند که برای نادیده گرفتن ترس ضروری است. در ارتباطات طبیعت منتشر شده ، مطالعه جزئیات درمورد نقش دوپامین در اطمینان از اینکه موش ها متوقف می شوند صورت گرفته است.
به عنوان حیوانات، مردم پاسخ های متعادل را به وجود می آورند، به ویژه اگر در احساسات منفی قوی درگیر باشند. این واقعیت به زیبایی در فیلم Jaws به عنوان ساده “da-da … da-da” ترسیم میلیون ها نفر بدون هر کسی که در واقع باید توسط یک کوسه تعقیب یا کشته شود مورد استفاده قرار گرفت. به طور معمول، واکنش های ترسناک در طول زمان کاهش می یابد به عنوان محرک های محرمانه (موسیقی) از تجربه ترسناک (تماشای فیلم) جدا شده است. این یک نوع ترس رو به انقراض است. هنگامی که ترس انقراض به طور معمول اتفاق نمی افتد، می تواند منجر به اختلالات اضطرابی مانند استرس پس از سانحه شود.
به منظور درک اینکه چگونه مغز هر دو وضعیت طبیعی و پاتولوژیک را تنظیم می کند، تیم RIKEN در آزمایش موش های صحرایی آزمایش هایی انجام داد تا آنها را از بین ببرد. آنها تصور می کردند که برای ترس از بین رفتن، ابتدا یک حیوان باید تشخیص دهد که یک رویداد ترسناک انتظار نمی رود. به عنوان نورون های دوپامین در برخی از بخش های مغز فعال شناخته شده است، زمانی که انتظار می رود اتفاقات ناخوشایند اتفاق نمی افتد، تیم بررسی نورون های دوپامین در بخشی از مغز به نام VTA مشغول ارزیابی هستند.
پس از تهیه موش ها برای اتصال یک صدای خاص (به عنوان موسیقی جاز به آن فکر کنید) با یک تجربه غم انگیز (یک کوتوله خفیف)، تیم سپس فرآیند انقراض را آغاز کرد. همانطور که انتظار می رفت، هنگامی که صدای چندین بار بدون فوتی بازی اجرا شد، موش ها نادیده گرفته می شدند. با این حال، هنگامی که نورون های دوپامین VTA پس از پخش صدا خاموش شدند ، دقیقا زمانی که موش ها انتظار داشتند که پاهایشان شوکه شوند، نمی توانستند پاسخ ترس را فراموش کنند. این نشان داد که بدون فعالیت فعال دوپامین VTA در آن زمان خاص، ارتباط روانی بین صدای و شوک نمی تواند برداشته شود.
اما فعالیت دقیقا همان فعالیت دوپامین VTA چیست؟ این یک پاسخ ساده می باشد که همه نورونهای دوپامین VTA به مناطق مغز متصل هستند. بعضی از آنها به مناطق مغز شناخته شده برای نقش آنها در ذخیره سازی حافظه های انقراض متصل هستند، در حالی که دیگران مناطق مرتبط با یادگیری پاداش هستند. Optogenetics به تیم اجازه داد که هر یک از این مسیرها را به طور جداگانه متوقف کند و آنها متوجه شدند که هر دو آنها از انقراض ترس برخورد می کنند، اما به روش های متفاوتی مسدود کردن راه پاداش مانع از انقراض ترس شد، در حالی که مسدود کردن مسیر دیگر باعث افزایش ترس انقراض شد.
در حالی که نتایج به اندازه کافی ساده هستند، به دست آوردن آنها نیاز به تلاش های فن آوری است. همانطور که جاشوا یوهانسن، رهبر تیم، توضیح می دهد: “این یافته امکان پذیر بود زیرا ما توانستیم با استفاده از فن آوری های خاص مغز خود، از تکنولوژی های خاص ژنتیک و مغز، با تکنیک های دستکاری فعالیت های الکتریکی عصبی در تعریف آناتومیکی و ژنتیکی، استفاده کنیم. با استفاده از این تنظیم اپتوگنتیک، آنها توانستند فیزیکی نور را به مغز و سکونت سلول های خاصی از سلول های دوپامین منتقل کنند، که نقش آنها از بین رفتن ترس نشان می داد.
در حال حاضر دو مسیر دوپامین را کشف کرده اند که می توانند از طریق انحصار ترس از بین برود. تیم در حال کار بر روی راه های هدفمند کردن این نورون ها با استفاده از داروی سنتی است تا optogenetics. یوهانسن می گوید: “از نظر فارماکولوژی سیستم دوپامین، درمان موثر برای شرایط روانپزشکی مانند اختلالات اضطرابی همراه با درمان های اثربخش درمان شناخته شده مانند درمان در معرض قرار می گیرد.” “به منظور ارائه درمان مؤثر مبتنی بر مکانیسم برای این شرایط، پیش کارآزمایی بالینی آینده باید از استراتژی های مولکولی استفاده کند که می تواند به طور جداگانه این جمعیت سلول های متمایز دوپامین را هدف قرار دهد.”
منبع:
موارد ارائه شده توسط RIKEN
مطالب پیشنهادی مرتبط
چگونه ترس از حیوانات را از بین ببریم | فوبیای حیوانات
درمان فوبیا فراموش و نادیده گرفته شدن
راهکارهای درمان ترس از تاریکی در کودکان
ترس از ازدواج | گاموفوبیا را از پا در آوردید
ترس از عروسک | وقتی عروسک ها ترسناک می شوند
درمان ترس از مرگ| سایه سیاه مرگ را از زندگیت دور کن
افرادی که سابقه خانوادگی الکل دارند، دوپامین را در انتظار الکل آزاد می کنند
کسانی که بر اثر مونوفوبیا سکته کرده اند| غلبه بر ترس از تنهایی