در مهره داران، گوش داخلی از پلاود گوزی، گروهی از سلول هایی که در یک منطقه خاص روی سطح جنین رو به رشد وجود دارد، ایجاد می شود. مطالعات انجام شده در مورد گونه های مختلف مهره دار نشان می دهد که وقتی placode به سایر سایت های پیوند می خورد، ظرفیت آن را به یک گوش داخلی به طور معمول سازماندهی می کند. پروفسور هانس استراكا و دانشجوی دکترای خود Clayton Gordy در همکاری با دکتر كرین الیوت از دانشگاه آیووا تحقیق كرده اند كه چگونه اعصاب كه از گوش خارج شده از مغز خارج می شوند، به عملكرد اتصالاتی كه در آنها انجام می دهند، نشان می دهد مغز استخوان یافته های جدید در مجله Neurobiology توسعه می یابند .
گوش داخلی نه تنها برای حس شنوایی ضروری است، بلکه نقش مهمی در تنظیم تعادل و موقعیت دارد. محرک هایی که در گوش داخلی قرار می گیرند از طریق فیبرهای عصبی که به مراکز پردازش در مچ پا منتقل می شوند، انتقال می یابند. بنابراین این الیاف باید قادر به شناسایی سلول های هدف خود و نشانه های مناسب در طول مسیر باشند. به منظور بررسی الگوی اتصالات عملکردی ساخته شده توسط الیاف عصبی که از پلاوت های گنگ ناقص کاسته شده است، نویسندگان با جنین های قورباغه پنبه ای Xenopus laevis، یک سازنده مهم مدل در زیست شناسی توسعه، مشغول به کار بردند. آنها دریافتند که نورونهای خارج اکتوپیک در کنار مجاری عصبی موجود در کنار هم رشد می کنند. بنابراین وقتی placode ها به مجاورت قلب پیوند یافتند، سلول های عصبی بیرون زدگی از مسیر عصب واگن شروع شد. هنگامی که جراح درسطح امتداد سمت پهلوی دندانه ای قرار می گیرد، به گوش داخلی کامل می رسد. Straka می گوید: “در این مورد، نزدیک ترین قسمت سیستم عصبی مرکزی ستون فقرات است.”
“اعصاب در ابتدا به نخاع رشد می کنند و سپس الیاف در طول آن تا زمانی که به عقب ماندگی می رسند، به منطقه پایان می رسند که الیاف از گوش طبیعی ایجاد می کنند. بدین معنی است که سیستم می داند که کدام ناحیه مغز الیاف باید رشد کنند. ” علاوه بر این، الیاف عصبی از گوش خارج از رنج باعث ایجاد اتصالات صحیح عملکردی در مغز می شود و انتقال امواج عصبی را از طریق ایستگاه های رله ای که الیاف طبیعی آنها تماس می گیرند، انتقال می دهند. نویسندگان این مطالعه با تحریک ارگان بالانس در گوش پیوند شده، به منظور پیدا کردن راه خود را به مقصد خود را در عقده مفرط، نورون های اکولوژیک به احتمال زیاد به مولکول های قابل پخش، که توسط سلول های خاص ترشح شده و گرادیان هایی که نشانه های جهت رسانا هستند، تکیه می کنند. درون مغز، دیگر مکانیزم های راهنمایی به بازی می روند. این ممکن است بر اساس برچسب های مولکولی خاص باشد، یا ممکن است به پیشرفت و وابسته به فعالیت پالایش تعاملات برای انتخاب هدف صحیح بستگی دارد. Straka و همکارانش در حال حاضر مایل به یادگیری بیشتر در مورد مکانیزم هایی هستند که میان ارتباطات عملکردی اندام های حسی و سیستم عصبی مرکزی میانجی گری می کنند. او می گوید: “درک بهتر این فرایندها می تواند نقش مهمی را در طراحی موثرترین اقدامات برای جبران تلفات اپیزودیک تعادلی بازی کند.
منبع
Clayton Gordy, et al, 2018. Caudal transplantation of ears provides insights into inner ear afferent pathfinding properties. Developmental Neurobiology; DOI: 10.1002/dneu.22629
