یک ژن برای رفتار اعتیاد آور نیاز می باشد

یک ژن برای رفتار اعتیاد آور نیاز می باشد

637 0

کوکائین می تواند تأثیرات ویران کننده ای بر افراد داشته باشد. این مرکز به طور مستقیم مرکز پاداش مغز را تحریک می کند و مهمتر از همه، تغییرات درازمدت به مدارهای پاداش را که مسئول رفتارهای اعتیاد آور هستند، القا می کند. آلبرد کراوود دوازآراد از دانشگاه Liber de Bruxelles، بلژیک و همکارانش اکنون کشف کرده است که یک ژن Maged1 نقش مهمی در کنترل این تغییرات پاتولوژیک ایفا می کند. این یافته که امروز در نشریات EMBO منتشر شده است ، به بررسی بیشتر در مورد سازوکارهای مولکولی که سازگاری مربوط به وابستگی به مغز در آنها است، باز می شود.

Maged1 عضو خانوادگی از ژنهایی است که برای اولین بار به دلیل آنکه در تومورها فعال هستند، به دست می آید. با این حال، Maged1 نیز در مغز عمل می کند و نشان داده شده است که نقش مهمی در عصبانیت و پاسخ به داروهای ضد افسردگی دارد. علاوه بر این، فعال شدن ژن Maged1 با درمان مزمن کوکائین تغییر می کند. از این رو، de Kerchove d’Exaerde و همکارانش برای بررسی اینکه آیا Maged1 در اعتیاد به مواد مخدر کوکائین نقش دارد، پرداخته اند.

هر حیوانی، از جمله انسان، هنگام شرکت در رفتارهای خاص مانند خوردن، نوشیدن و یا تولد، لذت می برند. محرک های پاداش منجر به انتشار دوپامین از ناحیه تنه شکمی (VTA) مغز به سایر مناطق مغزی که به VTA متصل هستند، عمدتا در هسته ی Accumbens (NAc)، مرکز سیستم پاداش است. کوکائین به طور مستقیم بر سیستم پاداش با مسدود کردن حذف دوپامین از سیناپس تأثیر می گذارد، منجر به افزایش دوپامین می شود که بیش از حد فعال در مدار می شود. این بیش از دوپامین موجب تغییرات طولانی مدت در مغز می شود و در نهایت منجر به اعتیاد می شود.

برخی از تغییرات ناشی از کوکائین در قشر پیشانی جلو رخ می دهد. در حیوانات سالم، قشر prefrontal کنترل رفتارهایی نظیر کنترل مهار کننده و تنظیم احساسات را بر عهده دارد. تغییرات در این ساختارها پس از سوء استفاده از کوکائین، میانجی به بسیاری از علائم که اعتیاد را مشخص می کنند، مانند جستجوی مواد مخدر، از دست دادن کنترل و تصمیم گیری ضعیف است.

De Kerchove d’Exaerde و همکارانش مشاهده کردند که موش هایی که ژن Maged1 ندارند کاملا به کوکائین واکنش نشان نداده و آزاد شدن dopamine در NAc کاهش می یابد. آنها هیچ واکنشی را که معمولا پس از درمان کوکائین دیده می شود مانند حساسیت دارو، افزایش اثر دارو پس از دوزهای تکراری یا رفتار اعتیادآور مانند جستجوی مکان هایی که حیوانات انتظار پاداش کوکائین یا تزریق دارو را دارند، نشان نمی دهند. در مجموعه ای از آزمایشات، محققان نقش Maged1 در مناطق مختلف مغز را بررسی کردند و دریافتند که به طور خاص در قشر پیش مغز و در نورون های تولید دوپامین در VTA برای توسعه حساسیت کوکائین و انتشار دوپامین مورد نیاز است.

تنها جهش های بسیار کمی برای ایجاد کمبود کامل رفتاری کوکائین شناخته شده اند. سایر اعضای این گروه کوچک، اجزای نظام پاداش را تشکیل می دهند. Maged1 در نتیجه به عنوان نقطه ورود جدید امیدوار کننده به تجزیه و تحلیل مکانیسم های معتبر مواد مخدر عمل می کند.

منبع:

موارد ارائه شده توسط EMBO 

بازنشر(Cite this article as):
دکتر دلارام رسولی مکرمی. تاپ نیوز: یک ژن برای رفتار اعتیاد آور نیاز می باشد. آخرین ویرایش: آگوست 31, 2018. https://psychology.e-teb.com/?post_type=post&p=3016

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *