استفاده از کوکائین باعث تغییر بیان ژن در مغز و پاداش مغز می شود

یک مطالعه در روانپزشکی زیست شناسی ، تغییرات ژنتیکی منحصر به فرد در مدار پاداش مغز را که با مصرف کوکائین مرتبط است، از جمله مصرف اول، دفع و دوباره قرار گرفتن در معرض مواد مخدر پس از خروج طولانی مدت شناسایی کرده است. یافته ها نشان می دهد اطلاعات مهم در مورد اینکه چگونه اعتیاد کوکائین دوباره برنامه های بیان ژن را فراهم می کند و بینش را بر اساس مولکولی اعتیاد کوکائین در جزئیات بی سابقه ای ارائه می دهد.

در این مطالعه، موش ها مجاز به تزریق کوکائین به عنوان یک مدل اعتیاد به مواد مخدر بودند و تغییرات بیان ژن با رفتار اعتیاد آنها مرتبط بود.

جان کریستال، سردبیر روانپزشکی زیست شناسی گفت: “این مطالعه به زیبایی پیچیدگی واکنش مولکولی مغز به کوکائین خود را کنترل می کند و به مکانیزم هایی اشاره می کند که ممکن است توسط درمان ها مورد هدف قرار گیرد .

مطالعات قبلی محدود شده است، تمرکز بر روی ژن های خاص، منطقه مغز خاص یا یکی از جنبه های اعتیاد به مواد مخدر کوکائین می باشد. اما مطالعات مولکولی با هدف بهبود درمان اعتیاد با تغییراتی در ژن هایی که در مغز متفاوت هستند، افزایش می یابد و در بعضی از مناطق افزایش می یابد و در برخی دیگر کاهش می یابد.

اریک نستلر، ارشد دکترای دانشکده پزشکی ایکانی در کوه سینا، نیویورک، گفت: “این مطالعه اولین بار از نوع خود برای توصیف جهان بینی در مغز در طول دوره زندگی خود تزریق کوکائین است. محققان شش منطقه را که ساختار پاداش مغز را تشكیل می دهند، بررسی كردند و منبع مهمی از اطلاعات برای مطالعه پایه بیولوژیکی اعتیاد به مواد مخدر را بررسی كردند.

برای توصیف کل چرخه زندگی، دکتر نستلر و همکارانش در هنگام کشف موش ها در معرض کوکائین، تفاوت های ژن را مورد بررسی قرار دادند؛ در موش های معتاد کننده کوکائین پس از یک دوره کوتاه (24 ساعت) یا طولانی (30 روز) دوره خروج از دارو و هنگامی که پس از خروج 30 روزه، موش های معتاد دوباره به کوکائین وارد شدند. دکتر نستلر گفت: “طراحی تجربی به ما اجازه داده شد تا نحوه بیان ژن در مناطق پاداش مغز در طول زمان به عنوان یک نتیجه از مصرف کوکائین حقیقی را مطالعه کنیم.”

تجزیه و تحلیل نشان داد تغییر در بسیاری از رونوشت های مربوط به فرآیندهای بیولوژیک کلیدی، ارائه سرنخ در توابع مغز است که ممکن است به اعتیاد به مواد مخدر کوکائین منجر شود. بسیاری از تغییرات در تمامی مدارهای پاداش در همان جهت (افزایش یا کاهش یافته) بودند، و این نشان می دهد که آنها ممکن است اهداف خوبی برای درمان های جدید باشند. جالب توجه است، اندازه تغییرات بستگی به شرایط دارد که در آن موش در چرخه عمر خودکامه کوکائین بود و برجسته کردن تغییرات ژنتیکی منحصر به فرد در ارتباط با مراحل مختلف مصرف مواد مخدر می باشد. این مطالعه همچنین چندین مولکول مسئول تنظیم بیان ژن های مرتبط با رفتار اعتیاد را شناسایی کرده است.

منبع:

موارد ارائه شده توسط Elsevier