اختلال شخصیت اسکیزوتایپی

PTSD را نباید با اسکیزوفرنی اشتباه گرفت . افراد مبتلا به PSD ممکن است باورها و رفتارهای عجیب و غریبی داشته باشند، اما برخلاف افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، ارتباط آنها با واقعیت قطع نشده و معمولاً توهم ندارند . توهم هم ندارند.

افراد مبتلا به PE ممکن است بسیار ناراحت شوند. آنها همچنین ممکن است نگرانی ها یا ترس های غیرمعمولی داشته باشند، مانند ترس از تحت نظر گرفتن سازمان های دولتی.

معمولاً افراد مبتلا به این اختلال رفتار عجیبی دارند و باورهای غیرعادی دارند (مثلاً در بیگانگان). آن‌ها آنقدر به این باورها پایبند هستند که در ایجاد و حفظ روابط نزدیک با مشکل مواجه می‌شوند.

افراد مبتلا به PTSD نیز ممکن است افسردگی داشته باشند. اختلال شخصیت دوم، مانند اختلال شخصیت مرزی  نیز شایع است. اختلالات عاطفی، اضطراب و مصرف مواد نیز در افراد مبتلا به PE رایج است.

علائم رایج PE عبارتند از:

• ناراحتی در موقعیت های اجتماعی
• نمایش نامناسب احساسات
• عدم حضور دوستان صمیمی
• رفتار یا ظاهر عجیب
• باورها، فانتزی ها یا نگرانی های عجیب
• طرز صحبت کردن عجیب

PE بر اساس ارزیابی روانشناختی تشخیص داده می شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مدت و شدت علائم فرد را در نظر می گیرد.

روان درمانی بخش مهمی از درمان است. مشاوره مهارت های اجتماعی می تواند به برخی افراد کمک کند تا با موقعیت های زندگی اجتماعی کنار بیایند. در صورت داشتن ناراحتی عاطفی یا اضطراب، داروها نیز می توانند مکمل مفیدی باشند.

PE معمولاً یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است. پیش آگهی درمان بر اساس شدت اختلال متفاوت است.

عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عملکرد اجتماعی ضعیف
• فقدان روابط بین فردی

هیچ شکل شناخته شده ای برای پیشگیری وجود ندارد. آگاهی از خطرات، مانند داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی، ممکن است امکان تشخیص زودهنگام را فراهم کند.

اختلال شخصیت – اسکیزوتایپی

انجمن روانپزشکی آمریکا اختلالات شخصیت. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR). واشنگتن دی سی: انتشارات انجمن روانپزشکی آمریکا. ۲۰۲۲٫