بررسی اجمالی
اورتریت چیست؟
اورتریت التهاب (تورم و تحریک) مجرای ادرار است، لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد. به طور معمول، اورتریت ناشی از عفونت است. اغلب، اما نه همیشه، علت یک عفونت مقاربتی (بیماری مقاربتی) (STD/STI) است.
آیا اورتریت انواع مختلفی دارد؟
بله، اورتریت انواع مختلفی دارد. آنها عبارتند از:
- اورتریت گونوکوکی در اثر سوزاک ایجاد می شود.
- اورتریت غیر گونوکوکی (NGU) در اثر چیزی غیر از سوزاک ایجاد می شود. این می تواند از نوع دیگری از STI یا از تحریک مکرر مجرای ادرار شما باشد.
- اورتریت غیر اختصاصی (NSU) به مجرای ادراری اطلاق می شود که علت شناخته شده ای ندارد.
اورتریت چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
هر کسی ممکن است به اورتریت مبتلا شود. با این حال، عوامل خطر برای اورتریت وجود دارد. بعضی از آنها … هستند:
- سن بین 15 تا 24 سال.
- داشتن بیش از یک شریک جنسی
- داشتن رابطه جنسی محافظت نشده
- استفاده از وسایلی که ممکن است حاوی مواد محرک باشند، مانند تامپون های دئودورانت، دوش، اسپرم کش ها یا روان کننده های شخصی.
- تجربه ضربه به مجرای ادرار شما این ممکن است در یک آسیب یا با قرار دادن چیزی در مجرای ادرار، مانند سوند ادراری، اتفاق بیفتد.
اورتریت چقدر شایع است؟
سالانه حدود چهار میلیون نفر در ایالات متحده به اورتریت مبتلا می شوند. حدود سه میلیون مورد از این موارد ناشی از سوزاک (NGU) نیستند. در سراسر جهان، سالانه حدود 62 میلیون مورد جدید اورتریت ناشی از سوزاک و حدود 89 میلیون مورد NGU وجود دارد.
این اعداد ممکن است کم باشد زیرا ممکن است این عارضه بدون داشتن علائم باشد. اگر این درست باشد، گفته می شود که شما بدون علامت هستید.
علائم و علل
علائم و نشانه های اورتریت چیست؟
علائم و نشانه های اورتریت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد هنگام ادرار کردن ( دوزوری ).
- درد هنگام مقاربت جنسی ( دیسپارونی ).
- خارش در نوک مجرای ادرار.
- ترشحات آلت تناسلی، از جمله چرک و/یا خون.
- درد لگن.
مردان اغلب علائم اورتریت غیرگنوکوکی را دارند ، اما زنان ممکن است علائمی نداشته باشند.
چه چیزی باعث اورتریت می شود؟
عفونت های مقاربتی یکی از علل شایع اورتریت هستند. به غیر از سوزاک، سایر بیماری های مقاربتی مربوط به اورتریت هستند، از جمله:
- کلامیدیا
- تریکومونیازیس
- تبخال تناسلی
با این حال، شما همچنین می توانید اورتریت را از موارد زیر دریافت کنید:
- عفونت های دستگاه ادراری
- عفونت های مخمری
- قرار گرفتن در معرض محرک هایی مانند اسپرم کش ها، دوش ها و صابون ها.
- آلت تناسلی خود را به شدت فشار دهید.
- فعالیت هایی که بر مجرای ادرار شما فشار می آورد، مانند دوچرخه سواری یا برخی اعمال جنسی.
- قرار دادن چیزی در داخل مجرای ادرار، مانند کاتتر برای کمک به ادرار کردن.
آیا اورتریت مسری است؟
اورتریت به خودی خود مسری نیست، اما عفونت هایی که باعث آن می شوند می توانند مسری باشند. اگر اورتریت ناشی از STI دارید، باید برای STI تحت درمان قرار بگیرید. شریک یا شرکای شما نیز باید تحت درمان قرار گیرند. اگر فقط یکی از شما تحت درمان قرار گیرد، عفونت را بین خود منتقل می کنید.
تشخیص و آزمایشات
اورتریت چگونه تشخیص داده می شود؟
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک تاریخچه پزشکی می گیرد و از شما سوالاتی می پرسد که برخی از آنها در مورد سابقه جنسی شماست. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی برای بررسی قرمزی یا تغییر رنگ، تورم و درد انجام می دهند.
ارائه دهنده شما ممکن است آزمایشاتی را سفارش دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایشات آزمایشگاهی ترشح
- آزمایش خون
- آزمایشات ادرار
این آزمایشات ممکن است به پزشک شما در تشخیص اورتریت و نوع عفونت ایجاد کننده آن کمک کند.
مدیریت و درمان
اورتریت چگونه درمان می شود؟
آنتی بیوتیک ها درمان اصلی اورتریت به تنهایی یا ترکیبی هستند. برخی از آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان اورتریت عبارتند از:
- آزیترومایسین
- داکسی سایکلین
- افلوکساسین
- لووفلوکساسین.
- سفتریاکسون
- سفیکسیم.
ارائه‌دهنده شما ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها را حتی قبل از اینکه نتایج را بازگرداند، شروع کند، اگر معتقد باشد شما عفونت دارید. آنها همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کنند که از مسکن استفاده کنید.
اگر به دلیل اصطکاک یا استفاده از مواد شیمیایی تحریک‌کننده مانند صابون یا اسپرم‌کش به اورتریت مبتلا شده‌اید، ارائه‌دهنده‌تان به شما پیشنهاد می‌کند که پوشیدن لباس‌های تنگ را متوقف کنید، استفاده از محرک را متوقف کنید و زمانی را که برای انجام فعالیت‌هایی که باعث اصطکاک می‌شود، کاهش دهید.
عوارض / عوارض جانبی درمان
بسیاری از آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی دارند که می تواند شامل حالت تهوع، اسهال و درد معده باشد. گاهی اوقات آنتی بیوتیک ها ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند. مطمئن شوید که در مورد تمام داروها و درمان های بدون نسخه خود با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود صحبت کنید.
چقدر بعد از درمان احساس بهتری دارم؟
مطمئن شوید که تمام آنتی بیوتیک های خود را طبق دستور ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف کنید. معمولاً به مدت یک هفته تا 10 روز باید داروها را مصرف کنید. احتمالاً بعد از چند روز احساس بهتری خواهید داشت، اما مهم است که مطمئن شوید که نسخه کامل را مصرف می کنید.
جلوگیری
چگونه می توانم از اورتریت پیشگیری کنم؟
شما می توانید خطر ابتلا به اورتریت خود را با موارد زیر کاهش دهید:
- انجام کارهایی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی، مانند انجام رابطه جنسی ایمن و محدود کردن تعداد شرکای جنسی.
- اگر از نظر جنسی فعال هستید، آزمایش‌های منظم برای بیماری‌های مقاربتی انجام دهید.
- اجتناب از مواد شیمیایی که ممکن است مجرای ادرار شما را تحریک کند.
- اجتناب از اقداماتی که ممکن است مجرای ادرار شما را تحریک کند.
چشم انداز
اگر اورتریت داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
اگر اورتریت دارید و با داروی مناسب درمان می‌شوید، باید کاملاً درمان شوید. مهم است که توجه داشته باشید که شرکای جنسی شما نیز باید این دارو را مصرف کنند. اگر فقط یکی از شما درمان شود، می توانید عفونت را به عقب و جلو منتقل کنید.
اگر هر دوی شما تحت درمان هستید، قبل از شروع مجدد فعالیت جنسی، باید صبر کنید تا هیچ یک از شما علائمی نداشته باشد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً نکاتی را در مورد رابطه جنسی ایمن به شما می دهد که ممکن است شامل استفاده از روش های مانع پیشگیری از بارداری و پیشگیری از عفونت باشد. اینها شامل کاندوم، کاندوم زنانه و بند دندانی است.
اگر اورتریت داشته باشید و درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اورتریت ممکن است به مرور زمان خود به خود برطرف شود. با این حال، اگر ناشی از عفونت های مقاربتی باشد، آن میکروب ها در سیستم شما باقی می مانند. بیماری های مقاربتی درمان نشده می تواند بعداً مشکلاتی ایجاد کند. این شرایط عبارتند از:
- تورم آلت تناسلی.
- تورم کانال های لنفاوی در آلت تناسلی.
- تنگی مجرای ادرار (انسداد).
- آبسه در مجرای ادرار.
- بیماری التهابی لگن .
- ناباروری .
- حاملگی خارج از رحم .
- آرتریت واکنشی .
چگونه از خودم مراقبت کنم؟
اگر اورتریت دارید، می توانید:
- از مسکن های بدون نسخه برای کمک به درد استفاده کنید.
- مقدار زیادی آب بنوشید تا ادرار شما رقیق شود و ممکن است کمتر آسیب ببیند.
- در صورت نیاز ادرار کنید – سعی نکنید جلوی خود را بگیرید.
- دو یا سه بار در روز حمام “sitz” را در آب گرم بگیرید. این نوع حمام ها ممکن است از حوض مخصوصی استفاده کنند که روی توالت قرار می گیرد یا می توان آن را در وان حمام انجام داد. اساسا، شما فقط به اندازه کافی آب برای پوشاندن ناحیه تناسلی خود مصرف می کنید و در هر حمام حدود 10 تا 15 دقیقه تحت پوشش قرار می گیرید.
چه زمانی باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنم؟
اگر تشخیص داده شد که مبتلا به اورتریت هستید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- با وجود اینکه دستورالعمل‌های مصرف دارو را دنبال کرده‌اید، احساس بهتری ندارید.
- احساس می‌کنید بدتر می‌شوید.
- علائم یا علائم جدیدی ایجاد کرده اید که شما را نگران کرده است.
- شما واکنش بدی نسبت به داروهای خود نشان می دهید.
اگر هنگام ادرار کردن احساس درد یا خارش دارید، ممکن است به اورتریت مبتلا باشید. اگر از نظر جنسی فعال باشید و اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید این تشخیص بیشتر است. شما باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود یک قرار ملاقات بگذارید. ارائه دهنده شما از شما سوالاتی در مورد زندگی جنسی شما خواهد پرسید. مهم است که با ارائه دهنده خود در مورد فعالیت جنسی خود صادق باشید تا آنها بتوانند بهترین تشخیص و درمان را ارائه دهند. اورتریت قابل درمان است.
