جزئیات شبکه های مغز در اوتیسم

مطالعه CAMH که بیش از 1000 اسکن مغز را تجزیه و تحلیل می کند، بینش جدید شگفت انگیز در شبکه های مغز افراد مبتلا به اوتیسم را نشان می دهد، پس از اعمال یک رویکرد جدید شخصی به نقشه برداری مغز می پردازد.

اوتیسم یک اختلال پیچیده و مادام العمر در زمینه عصبی است که بیش از یک نفر از 100 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین درک این شبکه های مغز پتانسیل نشان دادن اینکه چگونه اوتیسم در طول زمان توسعه می یابد و روش های جدیدی را برای درمان شناسایی می کند.

دکتر Erin Dickie، دانشمند CAMH در آزمایشگاه ترجمه پروتئینی ژنتیک خانواده Kimel و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: “ما می دانیم که اوتیسم در سراسر کودکان متفاوت است، که دقیقا همان اختلالات را نشان نمی دهد. یک توضیح این است که هرچند ممکن است به رغم داشتن یک تشخیص رایج در عملکرد شبکه مغزی اختلاف کمی وجود داشته باشد.”

در میان محققان، پزشکان و خانواده ها، آگاهی بیشتری از وجود انواع مختلف اوتیسم وجود دارد که بر اساس تفاوت های موجود در زیست شناسی مغز است، دکتر استفانی آمیس، متخصص بالینی و متخصص اطفال در کودکان، جوانان و بخش جدید بزرگسالان و موسسه تحقیقات سلامت روان خانواده کمپبل در CAMH می نویسد.

روش جدید CAMH توسعه یافته، منتشر شده در روانپزشکی بیولوژیکی ، راهی برای بررسی موقعیت شبکه های مغز انفرادی را با دقت بیشتری فراهم می کند. شبکه مغز مناطق متفاوتی از مغز را متصل می کند، سیگنال ها را در مسیرهای خاصی از قبیل دید و توجه قرار می دهد. هر شبکه تقریبا همان منطقه در مغز همه قرار دارد.

این مطالعه نشان داد که اختلاف در طرح فضایی شبکه های مغز در میان افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند بیشتر از افرادی که در معرض آن قرار دارند برجسته تر است. به عبارت دیگر، مغز دو نفر مبتلا به اوتیسم از یکدیگر متفاوت است و این تفاوت بزرگتر ازمغز دو نفر بدون اوتیسم اندازه گیری شده است. علاوه بر این، تنوع بیشتر در موقعیت شبکه در شبکه های توجه مغز یافت شد.

دکتر Dickie می گوید: “ما روش جدیدی را برای بررسی مغز سازماندهی کردیم.” با استفاده از رویکرد توپوگرافی شبکه داخلی شخصی (PINT)، تیم مکان شش شبکه مغز را به صورت فردی نشان داد، تا اطمینان بیشتری نسبت به نشان دادن کجا وجود دارد این شبکه ها، به جای تکیه بر یک الگو نشان دادن مکان تقریبی. پینت به اسکن مغز عملکردی مغز افراد در “حالت استراحت” اعمال شد، و هیچ کاری در اسکنر انجام نشد.

دانشمندان قبلا مظنون بودند که بین مناطق مغزی در افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند، “اتصال غیرمستقیم” یا اتصال های طولانی مدت ضعیف وجود دارد. پس از استفاده از نقشه برداری شخصی، این مطالعه نشان داد که شواهد عدم اتصال به اینترنت کاهش یافته است. این نشان می دهد که دیکسی می گوید که شبکه های مغز مرتبط با توجه به اوتیسم ممکن است نه تنها قطع شود، بلکه نیز آواره می شوند.

این رویکرد جدید که در دسترس عموم قرار گرفته است، اکنون می تواند در مطالعات عملکرد مغز در اوتیسم برای حساب جابجایی شبکه استفاده شود.

“دکتر Ameis می گوید: اخیرا، کارآزمایی بالینی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شده است، اما این درمان های جدید اثری درمانی نشان نداده اند. بخشی از مشکل ممکن است تغییرپذیری در اوتیسم باشد. این مطالعه بر اهمیت حسابداری برای تفاوت های فردی تاکید می کند تا رویکرد های نوین و شخصی سازی را بهبود بخشد.”

اسکن مغز ها از شبکه ABIDE (“مبادله داده های تصویر برداری مغز اوتیسم”)، امکان نمونه گیری بزرگی از 393 نفر مبتلا به اوتیسم و ​​496 گروه به عنوان گروه مقایسه را در سن هشت تا 55، و همچنین اسکن برای تست قابلیت اطمینان از روش PINT داشتند.

منبع:

موارد ارائه شده توسط مرکز اعتياد و سلامت روان