نق زدن کودک و مقابله با آن

نوشته شده برای at 6:00 ب.ظ
256 0

نق زدن کودکان یکی از مشکلات رایج در بین آن ها ست که به مرور باعث کلافه شدن و سردرگمی والدین می شود. برخورد و کنار آمدن با کودکی که به هر دلیل کوچک و بزرگی شروع به گریه کردن و جیغ زدن می کند و قصد آرام شدن هم ندارد بسیار مشکل و دشوار می باشد.

کودکان به علت های متفاوتی شروع به نق زدن می کنند. اغلب مواقع زمانی که بخواهند جلب توجه کنند، این رفتار را انجام می دهند و با بالا بردن تن صدای خود، اطرافیان را متوجه خود می سازد.

در اصل کودک زمانی که احساس ضعف، ناراحتی، عصبانیت و یا ناکامی را تجربه می کند، شروع به نق زدن می کند تا پاسخی دریافت نماید، حتی اگر این پاسخ منفی باشد.

مشکل اصلی والدین این است که نمی دانند در این شرایط باید چه رفتاری داشته باشند و چگونه با کودک خود برخورد نمایند تا آرام شود تا کودک در آینده نیز با مشکلات رفتاری مواجه نشود.

آیا باید با او رفتاری مهربانانه تر داشته باشند یا با عصبانیت و قهر با او برخورد کنند تا ساکت شود؟ این دو راه حل مناسب و کاربردی نخواهند بود و باعث ایجاد مشکلات رفتاری در کودک می شود که مانند کلافی بی سر و ته خواهد بود که باز کردنش کار هر کسی نیست.

چگونه با کودک نق نقو برخورد کنیم؟!

ممکن است برخی والدینی با نق زدن کودک خود مشکلی نداشته باشند و با این رفتار او کنار بیایند، اما دوستان این کودک با دیدن این رفتارها، از او دور می شوند زیرا هنگامی که چیزی مطابق میل این کودک نباشد شروع به گریه کردن و صدا زدن مادر خود می کنند.

بچه های دیگر به ندرت با این رفتار کنار می آیند و دیگر با او بازی نخواهند کرد. در نتیجه لازم است برای حفظ ارتباط اجتماعی و جلوگیری از مشکلات بیشتر این رفتار در کودکان اصلاح شود.

سن سه و نیم سالگی، اوج نق زدن کودکان است، متخصصان معتقدند این رفتار به دلایلی مثل نگرانی، حس ناامنی، نابالغ بودن و گاهی لوس شدن اتفاق می افتد.

ما در این بخش در مورد علت هایی که باعث نق زدن کودک می شوند بحث نخواهیم کرد، بلکه به روش ها و راهکارهایی مناسب اشاره می کنیم که می تواند نق زدن کودک را متوقف کرد؛ پس با ما همراه شوید.

کودک را سرگرم کنید.

اولین راه کار پیشگیری است، باید قبل از این که کودک بخواهد نق زدن را شروع کند از آن جلوگیری کنید. اغلب زمانی که کودکان بیکار و خسته هستند، شروع به گریه کردن می کنند، پس بهتر است آن ها را سرگرم کنید تا فرصتی برای نق زدن پیدا نکنند.

نق زدن کودک

می توانید به او مسئولیتی در خانه واگذار کنید، بازی های جدیدی به او یاد دهید، برای او فعالیت های جدید دست و پا کنید یا حتی با او آشپزی کنید.

این کارها علاوه بر این که باعث افزایش مهارت و یادگیری کودکتان می شود، او را سرگرم کرده و از نق زدن او جلوگیری می کند. البته نباید از کودک خود انتظارات بیجا و زیادی در انجام فعالیت و مسئولیت ها داشته باشید و بخواهید که تمام خواسته های شما برآورده سازد.

هرجایی برای کودک مناسب نیست.

هرجایی مناسب کودک نیست و برای کودک جذابیت ندارد. برای مثال مهمانی بزرگسالان برای کودک هیچ جذابیتی ندارد.

در این مواقع کودک خسته و بی حوصله می شود و شروع به گریه کردن و نق زدن می کند بنابراین بهتر است زمانی هایی که به این گونه مهمانی ها دعوت هستید، کودک را به یکی آشنایان قابل اعتماد که کودک هم با او راحت است بسپارید.

برای کودکتان وقت کافی بگذارید.

کودکان نیازمند توجه والدین خود هستند و برای اینکه توجه و محبت آن ها را داشته باشند به هر کاری دست می زنند.

اگر شما زمانی روزانه زمان خاصی را به کودک خود اختصاص دهید و با او به انجام فعالیت هایی که دوست دارد بپردازید، او دیگر برای جلب توجه شما به رفتارهایی مثل نق زدن و ایجاد سر و صدا روی نخواهد آورد.

در اسرع وقت به او پاسخ دهید.

کودک شما زمانی شروع به نق زدن می کند که شما به او توجهی ندارید و او می خواهد توجه شما را به خودش جلب کند، پس در صورت امکان زمانی که درخواستی از شما دارد و یا دارد با شما حرف می زند، سریع به او پاسخ دهید و او را منتظر نگذارید.

اگر در آن زمان به هیچ وجه قادر به پاسخ گویی به او نیستید باید با علامتی به او بفهمانید که باید کمی صبر کند، این گونه او متوجه می شود که شما صدای او را شنیده اید و حواستان به او هست، فقط کمی وقت لازم دارید تا برای شنیدن حرف هایش آماده شوید.

برای مثال با انگشت به او نشان دهید که “یک دقیقه صبر کن” یا با کلام به او بگویید که “صدایت را شنیدم، لطفا کمی صبر کن” و سپس بعد از انجام کارتان، سریع به سراغ او بروید و از او بابت این که صبر کرده است تشکر کنید و دلیل او را برای صدا زدنتان جویا شوید.

با این روش شما کودک خود را زمان زیادی منتظر پاسخ خود نمی گذارید در نتیجه او نیز برای جلب توجه و دریافت پاسخ شما، کارهای ناخوشایند انجام نخواهد داد.

کودکتان را تشویق کنید.

بهتر است زمانی که کودکتان بدون اینکه نق بزند با شما حرف می زند، او را تشویق کنید و به او بگویید که این گونه سوال پرسیدن هایش را خیلی دوست دارید.

حتی کودک دو ساله نیز می تواند بیاموزد که نباید حرف شما را قطع کند و اگر لازم است حرف مهمی بزند و حرف شما را قطع کند، بگوید «ببخشید» و منتظر بماند تا شما برای پاسخ دادن به او آماده شوید.

 اجازه ندهید با نق زدن به خواسته هایش برسد.

اگر کودکی متوجه شود که با روش هایی مثل گریه کردن، نق زدن و سر و صدا کردن می تواند به خواسته های خود برسد، به طور مداوم از آن روش برای رسیدن به خواسته هایش استفاده خواهد کرد.

زمانی که کودک درخواستی از شما دارد و با پاسخ منفی مواجه شده است، شروع به گریه کردن و نق زدن می کند، نباید به او توجهی کنید و کافی است به او بگویید که «جواب درخواستت را قبلا گرفته ای، هرچقدر دوست داری می توانی گریه کنی» و یا اگر کودکتان کم سن تر است می توانید او را به جایی دورتر از خود ببرید تا حس تبعید شدن داشته باشد.

ولی کودک باید در دید شما قرار داشته باشد سپس به او بگویید« هر وقت نق زدن و گریه ات تمام شد می توانیم با هم صحبت کنیم» هنگامی به او اجازه دهید که به آغوشتان بازگردد که گریه اش تمام شد و یا بنظرتان می آید که دارد سعی می کند گریه اش را تمام کند.

روش صحیح درخواست کردن را به او بیاموزید.

شما باید به کودک خود فرق بین نق زدن و گریه کردن و صحبت کردن معمولی را بیاموزید. برای آموزش این موضوع می توانید از بازی کردن، قصه تعریف کردن استفاده کنید.

بعد از اینکه کودکتان مفهوم نق زدن را به خوبی درک کرد می توانید در مورد ناخوشایند بودن نق زدن به او توضیح دهید، صدای نق زدنش را ضبط کنید و آن را برای خودش پخش کنید تا او را متوجه ناخوشایند و اشتباه بودن این رفتارش کنید.

قوانینی برای خانه تعیین کنید.

مشخص کردن قوانین خانه می تواند از نق زدن های بی مورد کودک جلوگیری کند. زمانی که شما برای کودک قانونی را تعیین می کنید و در اجرای آن نیز ثابت قدم و قاطع عمل می کنید، به کودک خود می فهمانید که نمی تواند با گریه کردن یا نق زدن نظر شما را عوض کند.

برای مثال وقتی قانون شما برای خانه این است که در زمان صرف غذا نباید تلویزیون روشن باشد، کودکتان هرگز برای روشن کردن تلویزیون و دیدن کارتون در این زمان ها تلاشی نخواهد کرد، چون می داند با گریه کردن و نق زدن فقط خودش را خسته می کند بدون آن که نتیجه ای داشته باشد.

برای بیان خواسته اش به او کمک کنید.

کودکان گاهی در بیان احساسات خود ناتوان هستند به خاطر همین شروع به نق زدن و گریه کردن می کنند. بهتر است در این زمان ها به کودک خود در ابراز احساسات و بیان خواسته اش کمک کنید.

برای مثال به او بگویید که « آیا به خاطر این ناراحت است که کسی الان نمی تواند با او بازی کند»؛ با این روش می توانید به او کمک کنید تا حرفش را به شما بفهماند. نباید در این زمان شروع به نصیحت کردن کودک کنید.

اجازه دهید تا کودک آرام شود و سپس در موقعیتی مناسب در مورد ناخوشایند بودن این رفتار به او توضیح دهید و به او بگویید که این راه مناسبی برای رسیدن به خواسته هایش نیست و باعث می شود که شانس کمتری برای رسیدن به خواسته اش داشته باشد.

 روش مودبانه بیان خواسته را به کودکتان بیاموزید.

باید نحوه مودبانه مطرح کردن درخواست را به کودک یاد بدهید؛ همچنین زمان هایی که کودک با روش هایی بی ادبانه مثل گریه کردن و نق زدن درخواست غیر موجه یا حتی موجه خود را مطرح می کند، نباید به هدف خود برسد.

در این زمان ها باید به او بگویید که «من صداهای بلند را نمی شنوم، تا زمانی که نق بزنی متوجه حرف هایت نمی شوم، اگر با من صحبتی داری باید مودبانه و آرام با من صحبت کنی تا بتوانم به حرف هایت گوش کنم» و تا زمانی که کودک لحن و روش خود را عوض نکرده است به او توجه نکنید و تسلیم نشوید؛

با این رفتار قاطعانه به او بفهمانید که با این روش به هیچ جایی نمی رسد.

از یک روش تربیتی هماهنگ استفاده کنید.

یکی از مهم ترین کارهای که والدین باید انجام دهند، گفت و گو و تصمیم گیری در مورد روش تربیتی است که می خواهند کودک خود را مطابق با آن پرورش دهند.

استفاده از روش های تربیتی متفاوت می تواند باعث ایجاد مشکلات زیادی شود، به خصوص که این روش های متفاوت و متناقض باشند.

زمانی که کودک نق می زند به او توجه نکنید.

گریه کردن و داد زدن کودک فقط برای جلب توجه شما صورت می گیرد و زمانی که کودک با این کار به هدف خود می رسد، این رفتار به صورت عادت در او می ماند؛

پس شما نباید اجازه دهید او به هدف خود برسد، باید گریه کردن، اشک ها و صداهای او را نادیده بگیرید و روش خاموشی را به کار ببندید. با این روش می توانید از تکرار این کار کودک جلوگیری کنید.

به کودکتان باج ندهید.

شما نباید در زمان هایی که کودکتان نق می زد، خواسته اش را برآورده کنید، چون این کار می تواند کودک را بدعادت کند و باعث شود که کودکتان در مواقعی که خواسته ای دارد با نق زدن و گریه کردن به خواسته هایش برسد.

کودکان بسیار باهوش هستند و می دانند چگونه از فرصت ها استفاده کنند.

برای مثال کودک می فهمد که اگر در جایی شلوغ شروع به گریه کردن و نق زدن کنند، احتمالا شما برای ساکت کردن او به خواسته هایش تن می دهید، اما شما باید در این مواقع مهم نیز به قانون خود پایبند باشید و به او نشان دهید که تحت هیچ شرایطی قوانین خود را زیر پا نمی گذارید و به او باج نمی دهید.

رفتار درست را به کودک یاد دهید.

نق زدن برخی از کودکان در تعامل با هم سن و سال های خود و تحت تاثیر رفتار دیگر کودکان است. برای مثال کودک این رفتار را از دوست خود که با نق زدن و گریه کردن به خواسته هایش می رسد، یاد گرفته است.

پس لازم است تفاوت رفتار خوب و بد را به روش های اصول و مناسب به کودک خود بیاموزید، در این صورت او کمتر تحت تاثیر رفتار کودکان دیگر قرار می گیرد و حتی برای تغییر و اصلاح رفتار خودش نیز تلاش می کند.

منبع : نق زدن کودک و مقابله با آن

بازنشر(Cite this article as):
دکتر ندا. تاپ نیوز: نق زدن کودک و مقابله با آن. آخرین ویرایش: دسامبر 26, 2021. https://psychology.e-teb.com/?post_type=post&p=8186

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *