بررسی اجمالی
آبسه چیست؟
آبسه یک پاکت چرکی است. آبسه می تواند تقریباً در هر جایی از بدن یا روی بدن شما ایجاد شود. هنگامی که به عفونت مبتلا می شوید، سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با آن وارد عمل می شود. گلبول های سفید خون به ناحیه عفونی می روند و در بافت آسیب دیده تجمع می یابند. این تجمع منجر به التهاب می شود که باعث ایجاد یک پاکت می شود. جیب با چرک پر می شود و آبسه ایجاد می کند. چرک از گلبول های سفید زنده و مرده، میکروب ها، مایع و بافت مرده تشکیل شده است.
انواع مختلف چیست؟
انواع مختلفی از آبسه وجود دارد. می توانند روی پوست، دهان یا اطراف اندام داخلی ایجاد شوند.
آبسه های پوستی
آبسه های پوستی (آبسه های پوستی) در زیر پوست شما ایجاد می شوند. آنها رایج هستند و معمولاً درمان آنها آسان است. انواع آبسه های پوستی عبارتند از:
- آبسه زیر بغل: زمانی رخ می دهد که چرک در زیر بغل شما جمع شود. یکی از علل شایع آبسه زیر بغل وضعیتی به نام هیدرادنیت چرکی است. Hidradenitis suppurativa باعث ایجاد برجستگی های قرمز و حساس در پوست زیر بغل شما می شود که می تواند به مرور زمان به آبسه تبدیل شود.
- آبسه پستان: یک حفره چرک در سینه شماست. عفونت سینه درمان نشده می تواند منجر به آبسه سینه شود. آبسه سینه اغلب در افرادی که شیر می دهند ( شیرده) اتفاق می افتد.
- آبسه آنورکتال: در زیر پوست اطراف مقعد یا راست روده شما قرار دارد. آبسه پری آنال نوعی آبسه مقعدی است که پوست اطراف مقعد را تحت تاثیر قرار می دهد. آبسه پیلونیدال یک آبسه در پوست چین باسن شما است.
آبسه در دهان شما
آبسه در دهان می تواند بر دندان ها، لثه ها و گلو تأثیر بگذارد. آبسه دندان ( آبسه دندان) آبسه ای است که در اطراف دندان ایجاد می شود. آبسه دندان انواع مختلفی دارد:
- لثه: این نوع آبسه در لثه ها ایجاد می شود. معمولاً روی دندان های شما تأثیر نمی گذارد.
- پری اپیکال: آبسه پری آپیکال عفونتی است که در نوک ریشه دندان شما ایجاد می شود. این نوع آبسه می تواند به دلیل آسیب های دندانی یا حفره ایجاد شود .
- پریودنتال: آبسه پریودنتال بر استخوان ها و بافت هایی که از دندان های شما حمایت می کنند تأثیر می گذارد. معمولاً به دلیل پریودنتیت یا بیماری لثه رخ می دهد .
سایر آبسه های دهان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لوزه ها: آبسه لوزه یک حفره چرکی در پشت یکی از لوزه های شما است. آبسه لوزه ها بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده می شود.
- دور لوزه: نام دیگر آبسه اطراف لوزه، کوینسی است. کینسی تجمع چرک بین لوزه ها و دیواره گلو است.
- رتروفارنکس: آبسه رتروفارنکس آبسه ای در پشت گلو است. این نوع آبسه زمانی ایجاد می شود که غدد لنفاوی پشت گلو شما عفونی می شوند.
آبسه های داخلی
بسیار کمتر از آبسه های خارجی رخ می دهند، اما می توانند در نخاع ، مغز و سایر اندام ها ایجاد شوند. معمولاً تشخیص و درمان آبسه های داخلی سخت تر است.
- شکمی: تجمع چرک در داخل شکم شما (شکم) است. ممکن است در داخل یا نزدیک کبد ، کلیه ها، پانکراس یا سایر اندام های شما قرار داشته باشد.
- طناب نخاعی: نخاعی تجمع چرک در داخل و اطراف نخاع شما است. عفونت در ستون فقرات شما معمولا باعث آبسه نخاع می شود.
- مغزی: تجمع نادری از چرک در مغز شما است. هنگامی که باکتری های ناشی از عفونت در جای دیگری در سر یا جریان خون یا از زخم وارد مغز شما شوند، ممکن است آبسه در مغز شما ایجاد شود.
علائم و علل
آبسه چه شکلی است؟
آبسه زیر پوست شما به راحتی قابل مشاهده است. ممکن است قرمز، برجسته و متورم به نظر برسد. پوست مرکز آبسه ممکن است نازک باشد. ممکن است زرد یا سفید به نظر برسد زیرا در زیر سطح پوست شما چرک وجود دارد. آبسه ممکن است در لمس حساس و گرم باشد. سایر علائم آبسه پوستی شامل درد، تب و لرز است.
آبسه در دهان ممکن است باعث دندان درد شدید شود. آبسه لثه مانند تورم روی لثه به نظر می رسد. گاهی اوقات ممکن است فک، کف دهان یا گونه های شما نیز متورم شود. سایر علائم آبسه دهان عبارتند از:
- حساسیت دندان ها
- تب.
- مشکل در بلعیدن .
- مشکل باز کردن دهان
برای آبسه‌های پوستی عمیق‌تر یا آنهایی که در داخل بدن شما هستند، علائم چندان واضح نیستند. برخی از علائم مربوط به بخشی از بدن شما است که تحت تاثیر قرار گرفته است. ممکن است تجربه کنید:
- خستگی .
- درد و حساسیت.
- تب.
- لرز
- تعریق بیش از حد .
- از دست دادن اشتها.
- کاهش وزن .
آبسه چگونه تشکیل می شود؟
عفونت های باکتریایی معمولا باعث آبسه می شوند. باکتری به نام استافیلوکوک باعث بیشتر آبسه ها می شود. هنگامی که باکتری وارد بدن شما می شود، سیستم ایمنی شما گلبول های سفید خون را برای مبارزه با عفونت می فرستد. این فرآیند باعث التهاب می شود و بافت مجاور می میرد. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک جیب تشکیل می شود و با چرک پر می شود و آبسه ایجاد می کند.
به ندرت، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها می توانند باعث آبسه شوند.
تشخیص و آزمایشات
آبسه چگونه تشخیص داده می شود؟
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند آبسه پوست را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهد . آنها به آبسه نگاه می کنند و در مورد علائم شما می پرسند. آنها ممکن است نمونه ای از چرک آبسه شما را برای آزمایش جمع آوری کنند. با نمونه، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند نوع باکتری ایجاد کننده آبسه را شناسایی کند. این می تواند به آنها در تصمیم گیری در مورد بهترین روش درمانی کمک کند.
تشخیص آبسه های عمیق تر، از جمله آبسه های داخلی، سخت تر است، زیرا شما نمی توانید آنها را ببینید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است نیاز به سفارش آزمایش های تصویربرداری داشته باشد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اولتراسوند : سونوگرافی یک آزمایش تصویربرداری پزشکی ایمن است که از امواج صوتی برای ایجاد یک فیلم در زمان واقعی از اندام های داخلی شما استفاده می کند.
- سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) : سی تی اسکن از اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از سطح مقطع بدن شما استفاده می کند.
- اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) : MRI از یک آهنربای بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر واضح از اندام‌ها و ساختارهای بدن شما استفاده می‌کند.
مدیریت و درمان
آبسه چگونه درمان می شود؟
یک آبسه بسیار کوچک یا آبسه نزدیک به سطح پوست ممکن است خود به خود برطرف شود. ممکن است بتوانید با گذاشتن کمپرس گرم روی آن ناحیه از شر آبسه خلاص شوید. ممکن است به طور طبیعی تخلیه شود، اما شما نباید سعی کنید آبسه را در خانه تخلیه کنید یا ترکیدن کنید. اگر خودتان سعی کنید چرک را از آبسه بیرون بیاورید، به راحتی می تواند باکتری را به سایر نواحی پوست شما منتقل کند.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک آنتی بیوتیک تجویز کند . اما درمان آبسه ممکن است به تخلیه جراحی نیز نیاز داشته باشد. ابتدا، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک بی حس کننده موضعی را در ناحیه اطراف آبسه اعمال می کند. با بی حسی موضعی ، شما بیدار خواهید ماند اما ناحیه بی حس خواهد شد.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک برش کوچک (برش) در آبسه ایجاد می کند. آنها اجازه می دهند آبسه تخلیه شود و چرک، بافت مرده و بقایای باقیمانده را از بین ببرد. آنها آبسه را باز می گذارند تا چرك باقیمانده تخلیه شود. (برای آبسه های بزرگتر، ممکن است آبسه باز را با گاز ببندند.) سپس یک باند تمیز و خشک را روی آن ناحیه بمالند. برش به خودی خود بهبود می یابد. ممکن است در محل برش جای زخم داشته باشید. یک جای زخم می تواند به شما بگوید که آبسه شما در حال بهبود است.
برای خلاص شدن از شر آبسه لثه، دندانپزشک شما یک روش تخلیه جراحی را انجام می دهد. بسته به شدت آبسه، ممکن است مجبور شوند کانال ریشه را انجام دهند یا هر دندان آسیب دیده را بکشند (کشیدن دندان ). آنها ممکن است آنتی بیوتیک نیز تجویز کنند.
برای آبسه های داخلی، پزشک ممکن است آسپیراسیون سوزنی را انجام دهد. بسته به محل آبسه، بیهوشی موضعی یا عمومی دریافت خواهید کرد. سپس، با استفاده از سونوگرافی یا سی تی اسکن، یک سوزن را در جای خود هدایت می کنند. آنها آبسه را با استفاده از سوزن تخلیه می کنند. آنها ممکن است یک برش کوچک در پوست شما ایجاد کنند و یک لوله پلاستیکی نازک به نام کاتتر تخلیه را وارد کنند. کاتتر اجازه می دهد تا آبسه به داخل کیسه تخلیه شود. ممکن است مجبور شوید کیسه را برای یک هفته یا بیشتر در جای خود بگذارید.
جلوگیری
چگونه می توانم از آبسه جلوگیری کنم؟
با تمیز و خشک نگه داشتن پوست می توانید از آبسه های پوستی جلوگیری کنید. باکتری‌هایی که وارد زخم‌های جزئی می‌شوند، باعث بیشتر آبسه‌های پوستی می‌شوند. اقدامات دیگری که می توانید برای جلوگیری از آبسه پوست انجام دهید عبارتند از:
- شستن مکرر دست ها.
- عدم استفاده از حوله، تیغ یا مسواک مشترک.
- اجتناب از نیش زدن پوست هنگام اصلاح
- حفظ یک رژیم غذایی سالم.
- ترک سیگار .
- رعایت بهداشت دهان و دندان .
پیشگیری از آبسه های داخلی می تواند دشوارتر باشد. آنها معمولاً عوارض سایر شرایط هستند.
پیشگیری آبسه چیست؟
آبسه های پوستی جزئی ممکن است خود به خود برطرف شوند. اما برای هر آبسه ای که ظرف چند هفته از بین نمی رود، باید به پزشک خود مراجعه کنید. با درمان، آبسه فرصت تخلیه مناسب و پاک شدن را خواهد داشت. اگر آبسه پوستی تخلیه نشود، می تواند به رشد خود ادامه دهد و تا زمانی که ترکیده شود، با چرک پر می شود. ترکیدن آبسه می تواند بسیار دردناک باشد و باعث گسترش عفونت شود.
درمان دندان و سایر آبسه های دهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آبسه دندان درمان نشده می تواند شما را بکشد. عفونت های درمان نشده می توانند به بافت های اطراف بدن شما سرایت کنند. این می تواند باعث عوارض جدی از جمله سپسیس و فاسییت نکروزان شود که می تواند منجر به مرگ شود.
چشم انداز آبسه های داخلی به محل و درمان بستگی دارد.
چگونه پس از درمان آبسه از خودم مراقبت کنم؟
اگر برای آبسه پوستی زهکشی جراحی کرده اید، باید هر روز زخم خود را ارزیابی کنید. ممکن است لازم باشد زخم را با دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بسته بندی کنید. در صورت لزوم باید پانسمان خود را عوض کنید . هر گونه زهکشی دسترسی باید ظرف چند روز متوقف شود. درد ناشی از زخم به تدریج از بین می رود. آبسه باید در عرض دو هفته به طور کامل بهبود یابد.
چه زمانی باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنم؟
ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است یک قرار ملاقات برای معاینه یا بسته‌بندی مجدد آبسه شما تعیین کند. مطمئن شوید که همه قرارها را حفظ کنید. اگر هر یک از علائم زیر را دارید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید:
- تب.
- سرخی.
- تورم.
- افزایش درد.
سوالات متداول
تفاوت بین آبسه و جوش چیست؟
جوش (furuncle) آبسه ای است که در محل غده عرق یا فولیکول مو ایجاد می شود و بافت اطراف را تحت تاثیر قرار می دهد. جوش‌ها نسبت به آبسه‌های معمولی پوست کوچک‌تر و نزدیک‌تر به سطح پوست هستند. کورک معمولا در گردن، سینه، صورت و باسن شما دیده می شود. کورک به ویژه در نواحی حساس از جمله بینی، گوش ها و انگشتان دردناک است.
آبسه ها حفره هایی از چرک هستند که می توانند در هر نقطه از بدن شما ایجاد شوند. آبسه های پوستی شایع هستند. ممکن است بتوانید آبسه پوست را در خانه با کمپرس گرم درمان کنید. اما آبسه های دهانی و داخلی چیزی نیستند که با آن مشکلی ایجاد کنید. اگر علائم آبسه دارید که به خودی خود از بین نرفته است، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. آنها می توانند آبسه شما را ارزیابی کرده و درمان مناسب را تعیین کنند.
