اختلال پرخوری
آیا با پرخوری مبارزه می کنید؟ در این مقاله با علائم پرخوری بی اختیار و اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید آشنا میشوید.
اختلال پرخوری چیست؟
همه ما هر از گاهی زیاد غذا می خوریم. اما اگر به طور مرتب پرخوری کنید کنترل خود را از دست می دهید و نمی توانید آن را متوقف کنید در این حالت ممکن است از اختلال پرخوری رنج ببرید.
اختلال پرخوری یک اختلال رایج در خوردن است که در آن شما مکرراً مقادیر زیادی غذا می خورید در حالی که از توقف آن احساس ناتوانی میکنید و در حین یا بعد از غذا خوردن احساس ناراحتی شدید دارید.
ممکن است تا زمانی که احساس ناراحتی کنید به خوردن ادامه دهید و سپس دچار احساس گناه، شرم یا افسردگی شوید، به دلیل عدم کنترل خود، خود را شماتت کنید، یا نگران باشید که غذا خوردن بی اختیار با بدن شما چه می کند.
اختلال پرخوری معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی و اغلب پس از یک رژیم غذایی اساسی شروع می شود. در طول پرخوری، حتی زمانی که گرسنه نیستید، ممکن است غذا بخورید و حتی مدت ها پس از سیر شدن به خوردن ادامه دهید.
همچنین ممکن است آنقدر سریع بخورید که چیزی را که میخورید یا میچشید حس نکنید. با این حال، در این عارضه بر خلاف پرخوری عصبی، هیچ تلاش متقابلی برای جبران پرخوری، از طریق استفراغ، امساک یا ورزش بیش از حد وجود ندارد.
ممکن است متوجه شوید که پرخوری برای لحظه ای کوتاه آرامش بخش است و به کاهش احساسات ناخوشایند یا احساسات استرس، افسردگی یا اضطراب کمک می کند. اما پس از آن واقعیت دوباره نمایان میشود و شما مملو از احساس پشیمانی و نفرت از خود می شوید.
پرخوری اغلب منجر به افزایش وزن و چاقی می شود که این نیز باعث تقویت خوردن بیاختیار می شود. هر چه نسبت به خود و ظاهرتان احساس بدی داشته باشید، بیشتر از غذا برای مقابله با آن استفاده می کنید که به این شکل یک چرخه معیوب ایجاد می شود.
خوردن برای احساس بهتر، احساس بدتر، و سپس بازگشت به غذا برای تسکین. اگرچه ممکن است در مورد اختلال خوردن احساس ناتوانی کنید، باید بدانید اختلال پرخوری قابل درمان است.
می توانید یاد بگیرید که چرخه پرخوری را بشکنید، احساسات خود را بهتر مدیریت کنید، رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنید، و کنترل غذا و سلامت خود را دوباره به دست آورید.
علائم و نشانه ها
اگر به اختلال پرخوری مبتلا هستید، ممکن است از عادت های غذایی خود احساس خجالت و شرمندگی کنید و سعی کنید علائم خود را با خوردن مخفیانه پنهان کنید.
علائم رفتاری پرخوری و پرخوری بیاختیار شامل موارد زیر می باشد:
- ناتوانی در توقف یا کنترل غذا خوردن
- خوردن سریع مقادیر زیادی غذا
- خوردن حتی زمانی که سیر هستید
- مخفی کردن یا ذخیره کردن غذا برای خوردن مخفیانه در آینده
- در کنار دیگران به طور معمول غذا می خورید، اما زمانی که تنها هستید، پرخوری میکنید
- خوردن مداوم در طول روز، بدون برنامه ریزی برای وعده های غذایی
علائم عاطفی اختلال پرخوری
- احساس استرس یا تنش که تنها با خوردن غذا از بین می رود.
- خجالت از این که چقدر می خورید.
- احساس بی حسی در حین پرخوری، انگار واقعاً خودتان نیستید یا در حالت اتوماتیک هستید.
- هرچقدر هم که غذا بخورید احساس سیری نمیکنید.
- احساس گناه، انزجار یا افسردگی پس از پرخوری.
- ناامیدی برای کنترل وزن و عادات غذایی.
تست اختلال پرخوری
در ادامه متن سوال هایی پرسیده شده است که با پاسخ به آن ها می توانید متوجه شوید آیا مبتلا به اختلال پرخوری هستید یا خیر.
- آیا اختلال پرخوری دارید؟
- آیا هنگام غذا خوردن احساس می کنید کنترل خودتان را از دست می دهید؟
- آیا همیشه به غذا فکر می کنید؟
- مخفیانه غذا می خورید؟
- آیا تا زمانی که احساس ناراحتی نکنید غذا می خورید؟
- آیا برای فرار از نگرانی، رهایی از استرس یا آرامش خود بیش تر غذا می خورید؟
- آیا بعد از غذا خوردن احساس انزجار یا شرم دارید؟
- آیا هنگام ترک خوردن احساس ناتوانی می کنید ؟
هرچه پاسخهای «بله» بیشتر باشد، احتمال ابتلا به اختلال پرخوری بیشتر است. اما نگران نباشید همان طور که بیان شد این اختلال قابل درمان و کنترل می باشد.
علل و عوارض
به طور کلی، برای ایجاد اختلال پرخوری به ترکیبی از چیزها نیاز است، از جمله ژن ها، احساسات و تجربیات.
عوامل اجتماعی و فرهنگی و فشار اجتماعی برای لاغر شدن می تواند به احساس شما بیفزاید و به غذا خوردن عاطفی شما دامن بزند. برخی از والدین ناخواسته با استفاده از غذا برای آرام کردن یا پاداش دادن به فرزندان خود زمینه را برای پرخوری فراهم می کنند.
کودکانی که در معرض انتقادات مکرر در مورد بدن و اضافه وزن خود هستند نیز آسیب پذیر هستند، همینطور کسانی که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.
عوامل روانی افسردگی و پرخوری به شدت با هم مرتبط هستند. بسیاری از افراد پرخور افسرده هستند یا قبلاً بوده اند.
بعضی دیگر ممکن است در کنترل تکانه، مدیریت و بیان احساسات خود مشکل داشته باشند. اعتماد به نفس پایین، تنهایی و نارضایتی از بدن نیز ممکن است در پرخوری نقش داشته باشد.
عوامل بیولوژیکی
ناهنجاری های بیولوژیکی می تواند به پرخوری کمک کند. برای مثال، هیپوتالاموس (بخشی از مغز که اشتها را کنترل میکند) ممکن است پیامهای درستی درباره گرسنگی و سیری ارسال نکند.
محققان همچنین یک جهش ژنتیکی پیدا کرده اند که به نظر می رسد باعث اعتیاد به غذا می شود. در نهایت، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد سطوح پایین سروتونین شیمیایی مغز در خوردن بیاختیار نقش دارد.