سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

علائم رایج اعتیاد به مواد مخدر

• از میزان دارو بیشتری استفاده می کنید تا همان اثراتی را که قبلاً با مقادیر کمتر به دست می‌آورید، تجربه کنید.
• برای پیشگیری یا تسکین علائم ترک استفاده می کنید. اگر مدت طولانی بدون دارو بمانید، علائمی مانند حالت تهوع، بی قراری، بی خوابی، افسردگی، تعریق، لرزش و اضطراب به سراغتان خواهد آمد.
• از دست دادن کنترل مصرف مواد مخدر، شما اغلب بیشتر از آنچه برنامه‌ریزی کرده‌اید مصرف می‌کنید، حتی اگر به خود گفته‌اید که این کار را نمی‌کنید. ممکن است بخواهید ترک کنید، اما احساس ناتوانی می کنید.
• زندگی شما حول محور مصرف مواد مخدر می چرخد. شما زمان زیادی را صرف استفاده مواد مخدر می کنید و همچنین تفکر در مورد نحوه دریافت مواد یا بهبودی از اثرات دارو می کنید.
• فعالیت‌هایی را که قبلاً از آن لذت می‌بردید، مانند سرگرمی‌ها، ورزش‌ها و معاشرت‌های اجتماعی، به دلیل مصرف مواد رها کرده‌اید.
• همچنان به مصرف مواد مخدر ادامه می دهید، با وجود اینکه می دانید به شما آسیب می رساند. این باعث ایجاد مشکلات بزرگ در زندگی شما می شود، مسائل مالی، عفونت ها، نوسانات خلقی، افسردگی، پارانویا و غیره اما به هر حال از آن استفاده می کنید.

علائم هشدار دهنده مصرف مواد

مصرف کنندگان مواد مخدر اغلب علائم خود را پنهان کرده و مشکل خود را کم اهمیت جلوه می دهند. اگر نگران این هستید که یکی از دوستان یا عزیزانتان مواد مخدر مصرف کند یا نه، به دنبال علائم هشدار دهنده زیر باشید:

علائم هشدار دهنده فیزیکی

• چشم های خون آلود، مردمک های بزرگتر یا کوچکتر از حد معمول
• تغییر در اشتها یا الگوی خواب
• کاهش یا افزایش وزن ناگهانی
• بدتر شدن ظاهر فیزیکی، عادات نظافت شخصی
• بوهای غیرمعمول در نفس، بدن یا لباس
• لرزش، تکلم نامفهوم یا اختلال در هماهنگی
• علائم هشدار دهنده رفتاری
• کاهش حضور و عملکرد در محل کار یا مدرسه
• مشکلات مالی غیر قابل توضیح؛ قرض گرفتن یا دزدی
• رفتارهای مخفیانه یا مشکوک
• تغییر ناگهانی در دوستان، پاتوق های مورد علاقه و سرگرمی ها
• مشکلات مکرر (دعوا، تصادف، فعالیت های غیرقانونی)

علائم هشدار دهنده روانشناختی

• تغییر غیرقابل توضیح در شخصیت یا نگرش
• نوسانات خلقی ناگهانی، تحریک پذیری یا طغیان عصبانیت
• دوره های بیش فعالی غیر معمول، بی قراری یا سرگیجه
• کمبود انگیزه؛ بی حال به نظر می رسد یا “با فاصله از هم”
• ترسناک، مضطرب یا پارانوئید به نظر می رسد

علائم هشدار دهنده مواد مخدر تفریحی:

ماری جوانا: چشمان قرمز؛ صحبت کردن با صدای بلند، خنده های نامناسب و به دنبال آن خواب آلودگی؛ از دست دادن علاقه، انگیزه؛ افزایش یا کاهش وزن

محرک ها (شامل آمفتامین ها، کوکائین، کریستال): مردمک های گشاد شده. بیش فعالی؛ رضایت؛ تحریک پذیری؛ اضطراب؛ صحبت بیش از حد و به دنبال آن افسردگی یا خواب زیاد در زمان های عجیب و غریب. ممکن است برای مدت طولانی بدون خوردن یا خوابیدن بگذرد. کاهش وزن؛ خشکی دهان و بینی.

مواد استنشاقی (چسب، بخارات): اشک چشم؛ اختلال بینایی، حافظه و فکر؛ ترشحات از بینی و دهان؛ سردرد و حالت تهوع؛ مسمومیت؛ خواب آلودگی؛ کنترل ضعیف عضلات؛ تغییر در اشتها؛ اضطراب؛ تحریک پذیری.

توهم زاها (LSD، PCP): مردمک گشاد شده. رفتارهای عجیب و غیرمنطقی از جمله پارانویا، پرخاشگری، توهم. نوسانات خلقی؛ جدایی از مردم،گفتار نامفهوم. گیجی.

هروئین: عدم پاسخ مردمک به نور؛ خوابیدن در زمان های غیر معمول؛ تعریق؛ استفراغ؛ سرفه کردن؛ از دست دادن اشتها.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف داروهای تجویزی

در سال‌های اخیر، سوءمصرف داروهای تجویزی به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است که معمولاً شامل مسکن‌های مخدر، داروهای ضد اضطراب، آرام‌بخش‌ها و محرک‌ها می‌شود.

بسیاری از مردم مصرف این داروها را برای درمان مشکل پزشکی خاص شروع می کنند.

برای مثال: مصرف مسکن پس از جراحت یا جراحی. با این حال، با گذشت زمان، افزایش دوز برای تسکین درد مورد نیاز است و برخی از کاربران ممکن است از نظر جسمی وابسته شوند و در صورت تلاش برای ترک، علائم ترک را تجربه کنند.

یکی از اولین علائم یک بیماری در حال پیشرفت، مصرف دارو با سرعتی سریعتر از حد انتظار است. در موارد دیگر، افراد شروع به سوء استفاده از داروهایی می کنند که برای آن ها تجویز نشده است تا بر احساس خستگی بالا، کاهش تنش، افزایش هوشیاری یا بهبود تمرکز کنند.

برای جلوگیری از ایجاد مشکل با داروهای تجویزی، باید آن را فقط طبق دستور مصرف کنید، از کمترین دوز برای کوتاه‌ترین دوره ممکن استفاده کنید و با پزشک خود در مورد سایر روش‌های درمان صحبت کنید.

آگاهی از هر نشانه وابستگی به مشکلات داروهای تجویزی در مراحل اولیه کمک می کند و از انحراف به سمت اعتیاد پیشگیری کند.

علائم هشدار دهنده داروهای تجویزی

مسکن های اپیوئیدی (از جمله اکسی کانتین، ویکودین، نورکو): افتادگی چشم، تنگ شدن مردمک ها حتی در نور کم، خارش یا گرگرفتگی ناگهانی، گفتار نامفهوم. خواب آلودگی، کمبود انرژی؛ ناتوانی در تمرکز، کمبود انگیزه، کاهش عملکرد در محل کار یا مدرسه؛ بی توجهی به دوستان و فعالیت های اجتماعی.

داروهای ضد اضطراب، آرام‌بخش‌ها و خواب‌آورها (از جمله زاناکس، والیوم، آمبین): مردمک‌های منقبض، مستی، تکلم نامفهوم، مشکل در تمرکز، دست و پا چلفتی؛ قضاوت ضعیف، خواب آلودگی، تنفس کند.

محرک ها (از جمله ریتالین، کنسرتا، آدرال، دگزدرین): گشاد شدن مردمک چشم، کاهش اشتها، بی قراری، اضطراب، ضربان قلب نامنظم، دمای بدن بالا؛ بی خوابی، پارانویا

وابستگی اطرافیان به مواد مخدر

اگر شک دارید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده مشکل مواد مخدر دارد، در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:

1. مورد نگرانی های خود با آن شخص بدون اینکه او را قضاوت کنید صحبت کرده و سعی کنید که کمک و حمایت خود را ارائه دهید. هر چه اعتیاد زودتر درمان شود، بهتر است.
2. مراقب خودت باش. آنقدر درگیر مشکل اعتیاد دیگران نشوید که نیازهای خود را نادیده بگیرید. اطمینان حاصل کنید که افرادی را دارید که بتوانید با آن ها صحبت کنید و از آن ها حمایت کنید.
3. از سرزنش خود بپرهیزید. شما می توانید از فردی که اعتیاد دارد حمایت کنید و او را تشویق کنید که ترک کند، اما نمی توانید او را مجبور به تغییر کنید. شما نمی توانید تصمیم عزیزتان را کنترل کنید. اجازه دادن به فرد برای پذیرش مسئولیت اعمالش یک گام اساسی در مسیر بهبودی است.

کارهایی که نباید انجام دهید

1. تلاش برای تهدید، تنبیه، رشوه یا موعظه کردن.
2. درخواست های احساسی که فقط به احساس گناه فرد معتاد می افزاید و اعتیاد او را به مصرف مواد افزایش می دهد.
3. مسئولیت های مصرف کننده مواد مخدر را بر عهده بگیرید و احساس ارزشمندی آن ها را کاهش دهید.
4. مواد مخدر را پنهان یا دور بریزید.
5. زمانی که فرد عصبانی است با او بحث کنید..
6. نسبت به رفتار فرد معتاد احساس گناه یا مسئولیت داشته باشید.

وقتی نوجوان شما مشکل مواد مخدر دارد

کشف اینکه کودک شما از مواد مخدر استفاده می کند می تواند باعث ترس، سردرگمی و خشم شود. مهم است که هنگام رویارویی با نوجوان خود آرام بمانید و این کار را فقط زمانی انجام دهید که همه هوشیار هستند.

نگرانی های خود را توضیح دهید و روشن کنید که نگرانی شما به دلیل عشقی است که به او دارید، مهم این است که نوجوان احساس کند شما از او حمایت می کنید.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان

مانند بزرگسالان، در نوجوانان نیز سوء مصرف مواد به مواد مخدر غیرقانونی محدود نمی شود. در واقع، در نوجوانان احتمال بیشتری وجود دارد که از داروهای تجویزی و بدون نسخه از جمله مسکن ها، محرک ها، آرام بخش ها و مسکن ها سوء استفاده کنند.

در بسیاری از موارد، تهیه این داروها برای نوجوانان بسیار آسان تر است، اما می توانند عوارض جانبی خطرناک و حتی کشنده داشته باشند.

در حالی که مصرف هر نوع ماده مخدری به طور خودکار منجر به سوء مصرف مواد نمی شود، اما استفاده زودهنگام یک زنگ خطر برای ایجاد سوء مصرف جدی تر و اعتیاد در آینده است. خطر سوء مصرف مواد نیز در دوران سخت، مانند تغییر مدرسه، نقل مکان یا طلاق، به شدت افزایش می یابد.

چالشی که برای والدین وجود دارد، تمایز قائل شدن بین فراز و نشیب های عادی دوران نوجوانی و پرچم قرمز سوء مصرف مواد است. در این شرایط علائم زیر به آن ها در تشخیص اعتیاد فرزندشان کمک می کند:

• چشم های خونی یا گشاد شدن مردمک ها؛ استفاده از قطره های چشمی برای پوشاندن این علائم
• دوری از کلاس ؛ کاهش نمرات؛ مشکل ناگهانی در مدرسه و افت تحصیلی
• از دست دادن نسخه، پول یا اشیاء قیمتی
• انزوا، گوشه گیری، عصبانیت یا افسرده به طور غیر عادی عمل می کند
• تغییرات خلقی ناگهانی یا شکایات مکرر سلامتی، خستگی مداوم
• از دست دادن علاقه به سرگرمی های قدیمی ؛ دروغ گفتن در مورد علایق و فعالیت های جدید
• خواستار حفظ حریم خصوصی بیشتر ؛ قفل کردن درها؛ دوری از تماس چشمی

۷ قدم برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر در نوجوانان

• در مورد خطرات و آسیب های استفاده از داروهای غیرقانونی و تجویزی با فرزندان خود صحبت کنید. ایجاد یک محیط امن برای صحبت در مورد این مسائل تفاوت واقعی در احتمال استفاده یا سوء مصرف مواد مخدر ایجاد می کند.
• قوانین و عواقب را تعیین کنید. نوجوان شما باید بداند که مصرف مواد مخدر عواقب خاصی دارد. اما تهدیدهای توخالی نکنید یا قوانینی که نمی توانید آن ها را اجرا کنید وضع نکنید و مطمئن شوید که همسرتان موافق است و آماده اجرای قوانین است. به نوجوان خود یادآوری کنید که مصرف نسخه شخص دیگر یا به اشتراک گذاشتن نسخه او با دیگران غیرقانونی است.
• فعالیت نوجوان خود را زیر نظر داشته باشید. بدانید نوجوانتان کجا می رود و با چه کسانی معاشرت می کند. همچنین مهم است که به طور مرتب مکان های مخفی احتمالی مواد مخدر را بررسی کنید. در کوله پشتی، بین کتاب های روی قفسه، در جعبه های DVD یا لوازم آرایش. فعالیت آنلاین نوجوان خود را برای بررسی خرید داروهای غیرقانونی زیر نظر بگیرید.
• فرزندتان را به سایر علایق و فعالیت های اجتماعی را تشویق کنید. نوجوان خود را در معرض سرگرمی ها و فعالیت های سالم، مانند ورزش های گروهی و باشگاه های بعد از مدرسه قرار دهید.
• با فرزندتان در مورد مسائل اساسی صحبت کنید. مصرف مواد مخدر می تواند نتیجه اختلالات دیگری باشد. آیا نوجوان شما در تناسب اندام مشکل دارد؟ آیا اخیراً تغییر عمده ای رخ داده است، مانند نقل مکان یا طلاق که باعث استرس شده است؟
• کمک بگیر: نوجوانان اغلب با والدین خود مشاجره می کنند، اما اگر سخنان والدینشان را از یک شخصیت متفاوت بشنوند، ممکن است تمایل بیشتری به گوش دادن داشته باشند. پزشک خانواده، درمانگر یا مشاور مواد مخدر را امتحان کنید.

مرحله بعدی: کمک گرفتن برای سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد

اعتیاد یک مشکل پیچیده است که تمام جنبه های زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. ترک اعتیاد نیازمند دستیابی به حمایت و ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، برخورد با مشکلات و روابط با دیگران است.

بهبودی در دسترس شماست، اما سعی نکنید به تنهایی پا در مسیر بهبودی قرار دهید. ناامید شدن و منطقی کردن “فقط یک بار دیگر مواد مصرف می کنم” بسیار آسان است، سعی کنید یک حمایت دائمی داشته باشید و هرگز از موفقیت ناامید نشید.

منبع : سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد