21 علت خونریزی واژینال و لکه بینی

بررسی اجمالی

خونریزی واژینال چیست؟

خونریزی واژینال معمولاً با قاعدگی ماهانه همراه است، چرخه ای که در زنان از 10 تا 15 سالگی شروع می شود و تا یائسگی در حدود 45 تا 55 سالگی ادامه می یابد. خونریزی مرتبط با چرخه قاعدگی ممکن است از نظر زمان، طول یا مقدار متفاوت باشد. با این حال، خونریزی واژینال نیز ممکن است جدا از چرخه قاعدگی رخ دهد.

در زیر خلاصه ای از اختلالات رایج مربوط به خونریزی واژن آورده شده است.

• پلی منوره : سیکل قاعدگی کمتر از 21 روز (قاعدگی های مکرر). طول چرخه از روز اول یک جریان تا اولین روز جریان بعدی محاسبه می شود و معمولاً بین 24 تا 38 روز است.
• الیگومنوره : سیکل قاعدگی بیش از 38 اما کمتر از 90 روز (چند دوره).
• آمنوره : بدون سیکل قاعدگی برای 90 روز یا بیشتر.
• متروراژی : قاعدگی (قاعدگی) که بیش از هفت روز طول می کشد، یا لکه بینی که بین قاعدگی اتفاق می افتد. مدت زمان معمول قاعدگی سه تا پنج روز است. این وضعیت ممکن است خونریزی بین قاعدگی نیز نامیده شود، زیرا خونریزی تا زمانی که پس از آن باید متوقف شود ادامه می یابد.

چه کسانی بیشتر در معرض خونریزی واژن هستند؟

علت خونریزی واژینال : خونریزی غیرمعمول واژینال ممکن است در هر سنی رخ دهد. هنگامی که یک زن برای اولین بار پریود می شود، ممکن است همیشه در یک برنامه منظم برای دو سال اول رخ ندهد. همین امر در سالهای منتهی به یائسگی نیز صادق است. در طول این دوران پیش از یائسگی، تعداد روزهای بین پریودها ممکن است تغییر کند، به طور کلی حذف شود، یا خونریزی ممکن است به طور غیرعادی شدید یا سبک باشد.

علل احتمالی

علت خونریزی واژینال چیست؟

• داروها و وسایل کنترل بارداری: استفاده از وسایل کنترل بارداری مانند دستگاه داخل رحمی (IUD) یا قرص های ضد بارداری .
• اختلالات خونریزی : مشکل در لخته شدن خون طبیعی می تواند ناشی از یک بیماری ارثی مانند هموفیلی یا بیماری فون ویلبراند باشد . تعداد کم گلبول های قرمز خون (ترومبوسیتوپنی) ؛ کمبود ویتامین K (که به بدن در ساخت فاکتورهای انعقاد خون کمک می کند) یا به عنوان یک عارضه جانبی داروهایی مانند رقیق کننده های خون.
• سرطان های دستگاه تناسلی زنان : این سرطان ها می تواند شامل سرطان دهانه رحم، آندومتر (پوشش رحم)، تخمدان ها یا لوله های فالوپ باشد.
• حاملگی خارج از رحم : بارداری که در آن تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولا در لوله های فالوپ رشد می کند.
• هیپرپلازی آندومتر : آندومتر خیلی ضخیم می شود که معمولاً به دلیل عدم تعادل هورمونی است که با استروژن بیش از حد و کمبود پروژسترون مشخص می شود. این بیماری به خودی خود سرطانی نیست اما در برخی موارد می تواند منجر به سرطان رحم شود.
• درمان جایگزینی هورمونی .
• کم کاری تیروئید : کم کاری غده تیروئید می تواند چرخه های طبیعی قاعدگی را مختل کند.
• عفونت :یکی از علت های خونریزی واژینال است که می تواند در حفره لگن یا دستگاه ادراری رخ دهد.
• آسیب : آسیب به واژن یا جسم خارجی در واژن.
• سقط جنین : حدود 15 تا 20 درصد از بارداری ها منجر به سقط جنین می شود و بیشتر آنها در 12 هفته اول اتفاق می افتد.
• مشکلات تخمک‌گذاری : اختلال یا نارسایی تخمدان‌ها می‌تواند به دلیل اختلال در خود تخمدان‌ها یا مشکلی در نحوه ارسال سیگنال مغز به غدد کنترل کننده تخمک‌گذاری باشد.
• جدا شدن جفت : در دوران بارداری، جدا شدن جفت (کیسه ای که جنین را در خود جای داده است) از دیواره رحم.
• جفت سرراهی: در دوران بارداری، جفت در پایین رحم قرار دارد و تا حدی یا به طور کامل دهانه رحم (دهانه رحم) را می پوشاند.
• زایمان زودرس : زایمانی که قبل از هفته سی و هفتم بارداری اتفاق می افتد.
• فیبروم های رحمی : رشد غیر سرطانی که از بافت عضلانی رحم ایجاد می شود. اندازه، تعداد، سرعت رشد و محل آنها در داخل رحم می تواند بسیار متفاوت باشد.
• پولیپ رحم (آندومتر) : رشد بیش از حد سلول ها در پوشش داخلی رحم. پولیپ ها معمولا سرطانی نیستند، اما برخی از آنها ممکن است سرطانی باشند یا در نهایت به پولیپ های پیش سرطانی تبدیل شوند.

مراقبت و درمان

خونریزی واژینال چگونه درمان می شود؟

در صورت امکان، بهتر است ابتدا خونریزی واژینال با دارو درمان شود. اگر اینها موفقیت آمیز نبود، جراحی ممکن است گزینه بعدی باشد.

داروها

• روش‌های هورمونی کنترل بارداری (قرص، چسب یا حلقه واژینال) : این اشکال کنترل بارداری ممکن است جریان قاعدگی را کاهش داده و به منظم‌تر شدن دوره‌های قاعدگی کمک کند.
• دستگاه داخل رحمی (IUD): انواع خاصی از IUD را می توان هم برای کنترل بارداری و هم برای به حداقل رساندن یا توقف خونریزی استفاده کرد.
• آگونیست های آزاد کننده گنادوتروپین (داروهایی که ترشح گنادوتروپین را کاهش می دهند، هورمونی که تخمدان ها را تحریک می کند) : برای توقف جریان قاعدگی و کاهش اندازه فیبروم ها استفاده می شود.
• ترانکسامیک اسید : برای جلوگیری از خونریزی بیش از حد قاعدگی استفاده می شود.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن : می توانند به کنترل خونریزی شدید کمک کنند.

عمل جراحي

• ابلیشن آندومتر : پوشش داخلی رحم را از بین می برد که باعث کاهش یا توقف خونریزی می شود. این روش احتمال بارداری آینده را کمتر می کند، اما در صورت وقوع، خطرات حاملگی را تا حد زیادی افزایش می دهد.
• اتساع و کورتاژ (D&C) : خراش دادن یا ساکشن بافت از رحم.
• آمبولیزاسیون شریان رحمی : برای درمان فیبروم ها با مسدود کردن رگ های خونی در رحم که فیبروم ها برای رشد از آن استفاده می کنند، استفاده می شود.
• میومکتومی : فیبروم ها را از بین می برد اما رحم را حذف نمی کند.
• هیسترکتومی : برداشتن رحم. ممکن است زمانی که سایر درمان ها شکست خورده اند یا برای درمان سرطان آندومتر استفاده شود.

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

علائم زیر خونریزی واژینال باید مورد توجه پزشک قرار گیرد:

• تغییر در نظم چرخه قاعدگی (یک فاصله زمانی کوتاهتر یا طولانی تر بین چرخه ها نسبت به الگوی طبیعی).
• تغییر محسوس در مقدار خون در طول چرخه قاعدگی (خونریزی بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول).
• خونریزی بعد از رابطه جنسی.
• هر گونه خونریزی (حتی مقدار کمی) قبل از بلوغ یا بعد از یائسگی.
• خونریزی همراه با دوش.
• خونریزی پس از شروع یک داروی جدید یا درمان هورمونی.
• خونریزی در سه ماهه دوم یا سوم بارداری.