نزدیکی در زندگی بعد از دست دادن حافظه در کُندی آن نقشی ندارد

افراد سالمند که از رابطه جنسی فعال و عاطفی خود با همسرشان لذت می برند تمایل دارند تا در آزمون های حافظه بهتر از بزرگسالان سالخورده غیرقانونی در کوتاه مدت کار کنند، اما این مورد مدت زمانی طولانی نمی باشد. این بر اساس یک مطالعه با استفاده از داده ها از بیش از 6000 بزرگسالان بالای 50 ساله و بالاتر است. تحقیق مارک آلن از دانشگاه وولونگونگ در استرالیا در نشریه ” بایگانی رفتار جنسی ” اسپرینگر منتشر شده است .

کاهش شناختی مرتبط با سن، بطور قابل توجهی متفاوت است و می تواند از خفیف تا شدید باشد و در مورد افراد مبتلا به زوال عقل صدق می کند. عوامل مختلفی از قبیل سطح تحصیلات، میزان سیگار کشیدن و نوشیدن غذا و میزان فعالیت بدنی در میزان کاهش شناختی مرتبط با سن شناخته شده اند. این مطالعه در حال حاضر نشان می دهد که ارتباط بین فعالیت جنسی و میزان کاهش شناختی وجود ندارد.

آلن تحقیق کرد که آیا فعالیت جنسی گذشته و تجربه نزدیک بودن احساسی با یک شریک تاثیر خاصی روی حافظه دارد یا خیر. او تجزیه و تحلیل داده ها را از سال های 2012 و 2014 در مقایسه با مطالعات پیرامونی پیری (ELSA) که اطلاعات مربوط به سلامت، رژیم غذایی، رفاه و وضعیت اجتماعی و اقتصادی بزرگسالان بالای 50 ساله در انگلستان را شامل می شود، مقایسه می کند. شرکت کنندگان در ELSA یک کار حافظه اپیزودیک و یک پرسشنامه را انجام دادند که در آنها گزارش شد که فعالیت های صمیمی مانند بوسیدن، دست زدن به روابط جنسی است.

آلن یک کاهش کلی در تمام نمرات شرکت کنندگان در آزمون حافظه را در طول زمان پیدا کرد.

آلن می گوید: “کاهش عملکرد حافظه در طول زمان به فعالیت جنسی یا نزدیکی به فعالیت های جنسی همجنسگرایی مربوط نیست.”

او یاد می گیرد که چگونه مطالعه فعلی بر روی کارهای قبلی آزمایش شده روی حیوانات غیر انسانی انجام می شود. تحقیقات گذشته نشان داده است که فعالیت جنسی باعث افزایش توانایی جوندگان برای تشخیص اشیاء و در نتیجه نهایتا عملکرد حافظه اپیزودیک و سلامت مغز آنها می شود. این تحریک رشد نورون ها در هیپوکامپ، بخشی از مغز است که فعال می شود زمانی که انجام کارهای حافظه اپتیکال و فضایی انجام می شود.

منبع:

موارد ارائه شده توسط Springer .