آیا تشعشع کل مغز هنوز هم برای متاستازهای مغزی از سرطان ریه های کوچک سلولی بهتر است؟

سرطان ریه اغلب به مغز متاستاز می شود. از لحاظ تاریخی، متاستازهای مغزی با پرتودرمانی مغز فراوان درمان شده اند. با این حال، تشعشع کل مغز همراه با عوارض شناختی همراه است و مطالعات بیماران مبتلا به سرطان سلولهای غیر سلولی نشان داده است که یک فرم پرتوی تابش، که به عنوان رادیو تراپی stereotactic شناخته می شود، می تواند پیامدهای شناختی را بهبود بخشد و برای درمان تعداد محدودی مفید است از متاستازهای مغز با این حال، این مطالعات معمولا بیماران مبتلا به بیماری مرتبط اما متفاوت از بیماری شناخته شده به عنوان سلول های کوچک سلول ریه را حذف کرد، و برای بیماران مبتلا به این نوع تومور، پرتو در مغز اصلی استاندارد مراقبت از متاستاز های محدود و حتی انفرادی مغز است.

یک مطالعه اخیر از محققان مرکز Cancer Center دانشگاه کلرادو استفاده از تشعشع مغزی را برای همه بیماران مبتلا به سرطان سلولهای کوچک سلولی با متاستازهای مغزی چالش می کشد. این مطالعه که اخیرا در مجله Journal of Cancer منتشر شد ، نتایج حاصل از 5،752 بیمار مبتلا به سرطان سلول کوچک سلولی را که با پرتونگاری کامل مغز (WBRT) با 200 بیمار مبتلا به رادیو تراپی استریوتاکتیک (SRS) دریافت کرده بودند، مقایسه کردند. بقا در SRS بیشتر بود (10.8 ماه با SRS در مقابل 7.1 ماه با WBRT).

“یکی از رزرو های تاریخی در مورد استفاده از SRS در سرطان سلول های کوچک سلولی، نگرانی هایی است که با حذف WBRT، بیمار می تواند در معرض خطر بیشتر پیشرفت های متفرع کننده متاستاز مغزی باشد و این می تواند منجر به بروز پیش آگهی شود. چاد رودوستون، دبیر کل دانشکده پرستاری انکولوژی دانشگاه کلرادو، مدیر ارشد این مقاله می گوید: “این مطالعه شروع به پاسخ دادن به این نگرانی می نماید.

این مطالعه با استفاده از بزرگترین رجیستر سرطان در ایالات متحده، پایگاه ملی سرطان (NCDB)، و موارد بیماران مبتلا به متاستاز های مغزی را در زمان تشخیص از سال های 2010-2014 مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. از آنجا که استاندارد مراقبت WBRT بود، اکثریت قریب به اتفاق این بیماران درمان شدند. اما اقلیت قابل توجهی با SRS درمان شد، و به محققین اجازه داد تا نتایج این دو جمعیت را مقایسه کنند. در طول سن، جنس، نژاد و وضعیت سلامتی، بیماران تحت درمان با SRS، بقای کلی بهتر از بیماران تحت درمان با WBRT داشتند.

” نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر تایلر رابین می گوید: با وجودی که ما تنها 200 بیمار مبتلا به SRS را با بهترین دانش خود شناسایی کرده ایم، این بزرگترین مجموعه داده ای از بیماران با این روش درمان شده و یکی از اولین تحلیل های اختصاصی این رویکرد در ایالات متحده است. این مطالعه شواهد اولیه را برای حمایت بیشتر ارائه می دهد. تحقیق در مورد نقش SRS برای بیماران مبتلا به سرطان ریه های کوچک سلول می باشد.

نویسندگان اشاره می کنند که این مطالعه محدود به این واقعیت است که به صورت گذشته  به نتیجه های تاریخی بیماران تحت درمان با SRS و WBRT نگاه می کند، به جای تصویب بیماران به گروه های SRS و WBRT و سپس پیگیری نتایج آنها به صورت چشم انداز انجام می دهند. به عنوان مثال، اگر بیماران SRS سالم تر از بیماران WBRT برای شروع باشند، مطالعه حاضر در معرض تأثیر تعصب انتخاب قرار می گیرد. به همین ترتیب، نویسندگان پیشنهاد نمی کنند که مشاهدات این مطالعه استانداردهای مراقبت را تغییر دهند، اما آنها فکر می کنند که نتایج تحقیقات بیشتری را برای SRS برای سرطان ریه سلول کوچک تشویق خواهد کرد.

“ما امیدواریم که این تحلیلی دیگر محققان را تشویق کند تا سؤالاتی در مورد نقش بالقوه SRS برای بیماران مبتلا به سرطان ریه های کوچک انتخاب شده را مورد سوال قرار دهند و ما معتقدیم که به عنوان درمان های بهبود یافته و بیماران بیشتر طول می کشد، استراتژی های طراحی شده برای محدود کردن اثرات منفی نورولوژیکی و کیفیت زندگی WBRT احتمالا اهمیت را  افزایش می دهد. ”

منبع:

موارد ارائه شده توسط دانشگاه کلرادو انشوتز پزشکی پردیس .