همه چیز را باید درباره ADHD بدانید

ADHD چیست؟

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک اختلال سلامت روانی است که می تواند سطوح بیش از حد معمول رفتارهای پرخاشگرانه و تحرک را ایجاد کند. افراد مبتلا به اختلال ADHD همچنین ممکن است مشکل توجه خود را بر روی یک کار قرار دهند و یا برای مدت طولانی نشسته باشند.

هر دو بزرگسالان و کودکان می توانند ADHD داشته باشند. این یک تشخیص است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) به رسمیت شناخته شده است. در مورد انواع ADHD و علائم در کودکان و بزرگسالان یاد بگیرید.

علائم ADHD

طیف گسترده ای از رفتارها با ADHD همراه است. برخی از موارد رایج عبارتند از:

داشتن تمرکز یا تمرکز بر روی وظایف مشکل است

فراموش کردن در مورد تکمیل وظایف

به راحتی پریشان

مشکل داشتن نشستن هنوز

قطع کردن مردم در حالی که آنها صحبت می کنند

اگر شما یا فرزندتان ADHD دارید، ممکن است برخی یا همه این علائم را داشته باشید. علائم شما به نوع ADHD بستگی دارد. لیستی از علائم ADHD در کودکان را بررسی کنید .

انواع ADHD

برای تشخیص ADHD بیشتر سازگار است، APA شرایط را به سه دسته یا انواع گروه بندی کرده است. این نوع ها عمدتا بی توجه هستند، عمدتا بیش از حد تحرک و تحریک کننده، و ترکیبی از هر دو.

همانطور که از نام آن پیداست، افرادی که دارای این نوع ADHD هستند تمرکز زیاد، تکمیل کارها و دستورالعمل های زیر را دارند.

کارشناسان همچنین معتقدند که بسیاری از کودکان مبتلا به نوع غیرفعال ADHD ممکن است یک تشخیص درست را دریافت نکنند، زیرا آنها تمایل ندارند کلاس درس را مختل کنند. این نوع در بین دختران مبتلا به ADHD شایع است.

 نوع هیپوپروتومی-امپدانس

افرادی که این نوع ADHD را نشان می دهند، عمدتا رفتارهای پرخاشگرانه و تکانشی دارند. این می تواند شامل تعویض، قطع کردن افراد در حال صحبت کردن و عدم امکان تعویض صبر باشد.

اگرچه توجه کمتری به این نوع ADHD وجود دارد، اما افراد مبتلا به ADHD که اغلب بیش از حد تحریک کننده هستند، ممکن است تمرکز بر روی وظایف دشوار باشد.

نوع ترکیب بیش از حد فعال و غیر ضروری

این شایع ترین نوع ADHD است. افراد مبتلا به این نوع ترکیبی از ADHD علائم غیر قابل توجه و بیش فعالی را نشان می دهند. اینها عبارتند از عدم توانایی توجه کردن، تمایل به تحریک پذیری و سطوح فعالیت و انرژی بیش از حد عادی می باشد.

نوع ADHD شما یا فرزندتان بستگی دارد که چگونه درمان شود. نوعی که می توانید در طول زمان تغییر دهید، بنابراین درمان شما ممکن است تغییر کند. در مورد سه نوع ADHD بیشتر بدانید .

ADD در برابر ADHD

شما ممکن است شرایط “ADD” و “ADHD” را شنیده باشید و تعجب کنید که تفاوت بین آنها چیست.

ADD یا اختلال کمبود توجه، یک اصطلاح قدیمی است. قبلا برای توصیف افرادی که مشکل توجه داشتند، مورد استفاده قرار نگرفته است اما بیش از حد فعال نبودند. نوع ADHD غالبا نامطلوب نامیده می شود در حال حاضر به جای ADD استفاده می شود.

ADHD نام اصلی فعلی بیماری است. اصطلاح ADHD در ماه مه 2013، زمانی که APA کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی را منتشر کرد ، نسخه پنجم (DSM-5) را به رسمیت شناخت . این راهنما این است که پزشکان در هنگام تشخیص شرایط بهداشت روانی مراجعه می کنند. دریافت یک درک بهتر از تفاوت بین ADD و ADHD است.

ADHD بالغ

بیش از 60 درصد کودکان مبتلا به ADHD همچنان در بزرگسالی این علائم را دارند. اما برای بسیاری از افراد، علائم ADHD در مقایسه با سنشان کاهش می یابد و یا کمتر می شود.

درمان مهم و اهمیت دارد. ADHD بدون درمان در بزرگسالان می تواند تاثیر منفی بسیاری بر روی بسیاری از جنبه های زندگی داشته باشد. نشانه هایی مانند مشکل مدیریت زمان، فراموشی و بی قراری می تواند مشکلات را در کار، خانه و در همه نوع روابط ایجاد کند. در مورد علائم و نشانه های ADHD در بزرگسالان بیشتر بدانید و چگونه آنها می توانند بر زندگی شما تأثیر بگذارند .

ADHD در کودکان

یکی از 10 کودک 5 تا 17 ساله تشخیص ADHD را دریافت می کند و این یکی از رایج ترین اختلالات روان در دوران کودکی در ایالات متحده است. برای کودکان، ADHD به طور کلی با مشکلات در مدرسه همراه است. کودکان مبتلا به ADHD اغلب با موفقیت در یک محیط کلاس کنترل شده مشکل دارند.

پسران بیش از دو برابر بیشتر از دختران مبتلا به ADHD هستند. این ممکن است به این دلیل باشد که پسران تمایل دارند علائم مشخص بیش فعالی را نشان دهند. اگر چه برخی از دختران مبتلا به ADHD ممکن است نشانه های کلاسیک بیش فعالی را داشته باشند، اما بسیاری از آنها نمی توانند. در بسیاری از موارد، دختران مبتلا به ADHD ممکن است:

افکار پوچ

اضطراب

افسردگی

بیش از حد پرخاشگرانه به جای بیش فعال

فراموشی داشته باشند.

بسیاری از علائم ADHD می تواند رفتارهای کودکی معمولی باشد، بنابراین می توان دشوار دانست که چه چیزی مرتبط با ADHD می باشد و چه چیزی نیست؟ در مورد نحوه تشخیص ADHD در کودکان نوپا بیشتر بدانید.

چه چیزی باعث ADHD می شود؟

علیرغم اینکه ADHD رایج است، پزشکان و محققان هنوز مطمئن نیستند که علت این بیماری چیست. اعتقاد بر این است که ریشه های عصبی دارد. ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد.

تحقیقات نشان می دهد که کاهش دوپامین یک عامل در ADHD است . دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که به حرکت سیگنال از یک عصب به دیگری کمک می کند. این نقش ایجاد پاسخ های عاطفی و حرکات را بازی می کند.

تحقیقات دیگر نشان می دهد که تفاوت ساختاری در مغز است. یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD حجم ماده خاکستری کمتری دارند. ماده خاکستری شامل مناطق مغزی است که با کمک:

سخنرانی و گفتار

خود کنترلی

تصمیم سازی

کنترل عضله می باشد.

محققان همچنان در جستجوی علل بالقوه ADHD، مانند سیگار کشیدن در دوران بارداری هستند. در مورد علل بالقوه و عوامل خطر ADHD بیشتر بدانید .

آزمایش و تشخیص ADHD

هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند بگوید که آیا شما یا فرزند شما ADHD دارید یا خیر. مطالعه اخیر برجسته مزایای یک آزمایش جدید برای تشخیص ADHD در بزرگسالان صورت گرفته ، اما بسیاری از پزشکان بر این باورند که تشخیص این اختلال نمی تواند بر اساس یک آزمون ساخته شود.

برای تشخیص، پزشک شما هر گونه علائمی را که شما یا فرزندتان طی شش ماه گذشته داشته اید ارزیابی خواهد کرد. پزشک شما احتمالا اطلاعات را از معلمان یا اعضای خانواده جمع آوری می کنند و از چک لیست ها و مقیاس های رتبه برای بررسی علائم استفاده می کنند. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی برای بررسی مشکلات بهداشتی دیگر را انجام می دهند. اطلاعات بیشتر در مورد مقیاس های ارزیابی ADHD و آنچه می توانید و نمی توانید انجام دهید .

اگر شما معتقدید که شما یا فرزند شما مبتلا به ADHD هستید، در مورد ارزیابی با دکتر خود صحبت کنید. برای فرزندتان، می توانید با مشاور در مدرسه خود صحبت کنید. مدارس به طور مرتب بچه ها را برای مشکلاتی که ممکن است بر عملکرد تحصیلی آنها تاثیر بگذارد، ارزیابی کنند.

برای ارزیابی، پزشک یا مشاور خود را با یادداشت ها و مشاهدات در مورد خود یا رفتار فرزندتان ارائه دهید. اگر آنها معتقدند ADHD، ممکن است شما یا فرزندتان را به یک متخصص ADHD ارجاع دهد، با توجه به تشخیص ممکن است آنها نیز یک روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب  را پیشنهاد کنند.

درمان ADHD

درمان ADHD معمولا شامل درمان رفتاری، دارو یا هر دو است.

انواع درمان عبارتند از: روان درمانی یا صحبت درمانی. با درمان بحث، شما یا فرزندتان در مورد اینکه ADHD بر زندگی شما تاثیر می گذارد و راه هایی برای کمک به آن را مدیریت می کند، بحث خواهد کرد. نوع درمان دیگری درمان رفتاری است . این درمان می تواند به کودکان یا بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک کند که نحوه نظارت و مدیریت رفتار خود را یاد بگیرند.

دارو همچنین می تواند برای یک کودک یا بزرگسال مبتلا به ADHD بسیار مفید باشد. داروهای ADHD به منظور تأثیر مواد شیمیایی مغزی به منظور کنترل قاعدگی و اقدامات طراحی شده اند. در مورد گزینه های درمان و مداخلات رفتاری بیشتر بدانید که می تواند علائم ADHD را کاهش دهد .

داروهای ADHD

دو نوع اصلی از داروهایی که برای درمان ADHD استفاده می شوند، محرک ها و غیرمستقیم هستند.

محرک های سیستم عصبی مرکزی (CNS) اغلب داروهای ADHD تجویز می شوند. این داروها با افزایش مقدار مواد شیمیایی مغز، دوپامین و نوراپی نفرین کار می کنند. نمونه هایی از این داروها شامل متیل فنیدات (ریتالین) و محرک های مبتنی بر آمفتامین ( Adderall ) می باشد.

اگر محرکها برای شما یا فرزندتان کار خوبی نداشته باشند یا اگر عوارض جانبی ناخوشایند را ایجاد کنند، پزشک ممکن است داروهای غیرواقعی را پیشنهاد کنند. بعضی از داروهای غير تحريک کننده با افزايش سطح نوراپينفرين در مغز کار می کنند. این داروها عبارتند از اتوموکسستین ( Strattera ) و داروهای ضد افسردگی مانند نورتریپتیلین (پامیلور).

داروهای ADHD می تواند مزایای بسیاری داشته باشد، و همچنین عوارض جانبی. در مورد گزینه های دارویی برای بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر بدانید .

درمان های طبیعی برای ADHD

به جای دارو، چندین راهکار برای پیشگیری از علائم ADHD پیشنهاد شده است.

برای شروع کنندگان، یک سبک زندگی سالم ممکن است به شما یا کودک شما کمک کند علائم ADHD را کنترل کند. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) توصیه های زیر را می کند:

یک رژیم سالم و متعادل را داشته باشید .

حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز را دریافت کنید.

مطلع از مقدار خواب .

محدود کردن زمان استفاده از نمایش صفحه روزانه از تلفن، رایانه و تلویزیون.

مطالعات همچنین نشان داده است که یوگا ، تای چی و گذراندن وقت در خارج از منزل می تواند به آرامش ذهن بیش از حد کمک کند و علائم ADHD را کاهش دهد. مراقبه ذهنیت گزینه دیگری است. تحقیق در بزرگسالان و نوجوانان نشان داده است که مدیتیشن تأثیر مثبت بر فرآیندهای توجه و فکر، و نیز اضطراب و افسردگی دارد.

اجتناب از آلرژن های خاص و مکمل های غذایی نیز راه های بالقوه ای برای کمک به کاهش علائم ADHD است. در مورد این و دیگر رویکردهای غیرمعمول برای رسیدگی به ADHD بیشتر بدانید .

آیا ADHD معلولیت است؟

در حالی که ADHD یک اختلال روانی است، این یک ناتوانی در یادگیری نیست. با این حال، علائم ADHD می تواند برای شما سخت تر شود. همچنین افراد مبتلا به ADHD اغلب دارای اختلالات یادگیری هستند.

برای کمک به هر گونه تاثیر در یادگیری برای کودکان، معلمان می توانند دستورالعمل های فردی برای یک دانش آموز با ADHD را تهیه کنند. این ممکن است شامل اجازه دادن به وقت اضافی برای تکالیف و تست ها یا ایجاد یک سیستم پاداش شخصی باشد.

اگر چه از لحاظ فنی ناتوانی نیست، ADHD می تواند اثرات مادام العمر داشته باشد. در مورد تاثیرات بالقوه ADHD در مورد بزرگسالان و کودکان و منابع که می تواند کمک کند بیشتر بدانید .

ADHD و افسردگی

اگر شما یا فرزندتان مبتلا به ADHD هستید، احتمال دارد که افسردگی نیز داشته باشید. در واقع، میزان افسردگی عمده در کودکان مبتلا به ADHD بیش از پنج برابر بیشتر از کودکان مبتلا به ADHD است. و تا 31 درصد از بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز دچار افسردگی شده اند.

این ممکن است مانند یک سوء استفاده ناعادلانه احساس شود، اما می دانیم که درمان برای هر دو شرایط در دسترس است و درمان اغلب با یکدیگر همپوشانی دارد. بحث درمان می تواند به درمان هر دو شرایط کمک کند. همچنین بعضی از داروهای ضد افسردگی، مانند بوپروپیون ، گاهی می توانند به کاهش علائم ADHD کمک کنند.

البته، داشتن ADHD تضمین نمی کند که شما افسردگی داشته باشید، اما مهم است بدانید این امکان وجود دارد. در مورد ارتباط بین ADHD و افسردگی بیشتر بدانید .

نکاتی برای مقابله با ADHD

اگر شما یا فرزندتان مبتلا به ADHD هستید، برنامه منظمی با ساختار و انتظارات منظم ممکن است مفید باشد. برای بزرگسالان، با استفاده از لیست ها، نگه داشتن تقویم و تنظیم یادآورها، راه های خوبی برای کمک به سازماندهی شما هستند. برای کودکان، می تواند مفید باشد و برای نوشتن تکالیف و نگه داشتن اقلام روزمره، مانند اسباب بازی ها و کوله پشتی، در نقاط اختصاص داده شده است.

اطلاعات بیشتر در مورد اختلال به طور کلی می تواند به شما در یادگیری نحوه مدیریت آن کمک کند. سازمان هایی مانند کودکان و بزرگسالان با اختلال نقص توجه و راهنمایی برای مدیریت و همچنین آخرین تحقیقات ارائه می کنند.

دکتر شما می تواند راهنمایی بیشتری در مورد راه های مدیریت علائم ADHD ارائه دهد. در اینجا راهنمایی هایی برای کمک به فرزند شما با مدیریت ADHD از فعالیت ها و فعالیت های روزانه، از آماده شدن برای مدرسه در صبح تا درخواست کالج است .

چشم انداز

ADHD بدون درمان می تواند برای کودکان و بزرگسالان تاثیر جدی بر زندگی شما داشته باشد. این می تواند مدرسه، کار و روابط را تحت تاثیر قرار دهد. درمان برای کاهش اثرات بیماری مهم است.

اما هنوز هم مهم است که در نظر داشته باشید که بسیاری از افراد مبتلا به ADHD از زندگی موفق و موفقیت آمیز لذت می برند. حتی برخی از مزایای این وضعیت را نیز می دانند .

اگر فکر می کنید که شما یا فرزندتان ممکن است ADHD داشته باشد، اولین گام شما باید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند کمک کنند که آیا ADHD یک عامل برای شما یا فرزند شما است. پزشک شما می تواند به شما در ایجاد یک برنامه درمان کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنید و با ADHD زندگی کنید.

منابع مقاله :

• درباره ADHD (nd) 
  help4adhd.org/Understanding-ADHD/About-ADHD.aspx
• اختلال بیش فعالی کمبود توجه. (2016). 
  nimh.nih.gov/health/topics/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd/index.shtml
• اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD). (2017). 
  cdc.gov/nchs/fastats/adhd.htm
• اختلال نقص توجه / بیش فعالی (ADHD): اطلاعات اصلی. (2017). 
  cdc.gov/ncbddd/adhd/facts.html
• Bonath B و همکاران (2016). اختلاف حجم خاک منطقه ای بین نوجوانان مبتلا به ADHD و کنترل های معمول آن در حال توسعه: شواهد بیشتر برای دخالت قدامي قدامي. DOI: 
  doi.org/10.1177/1087054715619682
• داویس WB. (2008). بررسی افسردگی همراه با بیماری در کودک ADHD: علل، پدیده شناسی، و درمان. DOI: 
  doi.org/10.1089/cap.2008.032
• Hariprasad VR، و همکاران. (2013). امكان سنجی و كارایی یوگا به عنوان مداخله اضافی در اختلال بیش فعالی كمبود توجه: مطالعه اكتشافی. DOI: 
  doi.org/10.4103/0019-5545.116317
• هرناندز-ریف م، و همکاران (2001). اختلال بیش فعالی کمبود توجه: مزایای تای چی. DOI: 
  dx.doi.org/10.1054/jbmt.2000.0219
• Knouse LE و همکاران (2013). افسردگی در بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD): نقش میانجی از عوامل شناختی- رفتاری. DOI: 
  doi.org/10.1007/s10608-013-9569-5
• کلار د و همکاران (2008). درمان بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی. 
  ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2518387/
• تیلور AF و همکاران (2011). آیا در معرض فضای سبز روزمره می تواند درمان ADHD باشد؟ تنظیمات بازی کودکان شواهد. DOI: 
  doi.org/10.1111/j.1758-0854.2011.01052.x
• اوستون ب و همکاران (2017). سازمان بهداشت جهانی سازمان بهداشت جهانی مقیاس غربالگری خودکارشناسی بزرگسالان با کمبود توجه / بیش فعالی برای DSM-5. DOI: 
  doi.org/10.1001/jamapsychiatry.2017.0298
• Volkow ND، et al. (2009). ارزیابی مسیر پاداش دوپامین در ADHD: پیامدهای بالینی. DOI: 
  doi.org/10.1001/jama.2009.1308
• ADHD چیست؟ (2017). 
  روانپزشکی.org/patients-families/adhd/what-is-adhd
• Zylowska L، و همکاران. (2007). آموزش مدیتیشن ذهن در بزرگسالان و نوجوانان مبتلا به ADHD: مطالعه امکان سنجی. DOI: 
  doi.org/10.1177/1087054707308502