استرس در دوران بارداری باعث افزایش اختلالات خلقی در پسران می شود

یک مطالعه جدید در روانپزشکی زیستی  گزارش می دهد که سطح بالای کورتیزول هورمون استرس در دوران بارداری باعث افزایش رفتارهای اضطراب و افسردگی در پسران در سن 2 سالگی می شود. تاثیر کورتیزول مادر بر روی رفتارهای منفی فرزند ناشی از الگوهای ارتباط قوی تر بین مناطق مغزی مهم برای پردازش حس و احساسات است. یافته ها بر اهمیت شرایط زایمان برای حساسیت به مشکلات بهداشت روانی بعد از زایمان تاکید می کنند.

جالب توجه است، پسران با کورتیزول بالا در دوران بارداری نشان می دهد که اتصال مغز قوی تر و یا ارتباط بین کورتیزول مادر و نشانه های خلق و خوی است.

“بسیاری از اختلالات خلقی و اضطرابی در حدود دو برابر در زنان شایع در مردان است. در این مقاله برجسته یک عامل خطر جنس خاص غیر منتظره برای اختلالات خلقی و اضطرابی در زنان، گفت:” جان کریستال، MD، سردبیر روانپزشکی زیستی ، “سطح بالای کورتیزول مادر در دوران بارداری به نظر می رسد در خانم ها خطر ایجاد کند، اما نه در مردان”.

“نخستین نویسنده، آلیس گراهام، PhD، از دانشگاه بهداشت و علوم اورگان، گفت:” این مطالعه کورتیزول مادر در دوران بارداری را در شیوه ای جامع تر از تحقیقات قبلی اندازه گیری کرد. برای برآورد سطح کلی کورتیزول در دوران بارداری، نویسنده ارشد Claudia Buss، PhD از دانشگاه Charité University of Medicine برلین و دانشگاه کالیفرنیا، ایروین و همکارانش میزان کورتیزول را بیش از چند روز در اوایل، اواسط و اواخر بارداری اندازه گیری کرد. اندازه گیری های انجام شده از 70 مادر که در این مطالعه انجام شده، منعکس کننده تغییرات طبیعی در سطوح کورتیزول مادران بود. سپس محققان از تصویربرداری مغز برای بررسی اتصال به نوزادان به زودی پس از تولد استفاده کردند، قبل از اینکه محیط خارجی شروع به شکل دادن به رشد مغز کرده و رفتارهای مضطرب مانند اضطراب و افسردگی نوزاد را در 2 سالگی اندازه گیری کرد.

دکتر بوس گفت: “کورتیزول مادر بزرگ در دوران بارداری با تغییرات در ارتباطات مغزی عملکردی نوزادان ارتباط دارد، که بر روی اینکه چگونه مناطق مختلف مغز می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، ارتباط داشته است.” اتصال تغییر یافته، یک منطقه مغز را برای پردازش احساسات، آمیگدال مهیا کرد. این الگوی اتصال مغز دو سال بعد عواقب ناخوشایند و افسردگی را پیش بینی کرد.

یافته ها نشان می دهد یک مسیر بالقوه ای است که از طریق آن محیط زیست می تواند زنان را در ایجاد اختلالات خلقی مستعد کند. این مطالعه از این ایده حمایت می کند که استرس مادر ممکن است باعث ایجاد ارتباط بین مغز در جنین در حال رشد شود، که این بدان معنی است که آسیب پذیری برای ایجاد اختلال خلقی از زمان تولد برنامه ریزی شده است. این می تواند نقطه اولیه ای باشد که در آن خطر ابتلا به اختلالات روانپزشکی رایج در مردان و زنان شروع به تفاوت می کند.

منبع:تاپ نیوز،1397