رسوب گادولینیم در مغز وابسته به دوز نیست

محققان در بیمارستان کودکان لس آنجلس اعلام کرده اند که در کودکان که گادولینیم را به عنوان یک عامل کنتراست برای افزایش معاینه MRI تعیین می کنند، تغییرات سیگنال تنها به انباشته شدن این ماده در مغز وابسته به مقدار گادولینیم نیست، بلکه این تغییرات در ارتباط با عوامل دیگر مانند حضور تومورهای مغزی و درمان با استفاده از تابش مغزی می باشد. نتایج مطالعه فقط در مجله Radiology منتشر شد .

گادولینیم به عنوان عامل کنتراست به منظور افزایش دیدگاه ساختارهای آناتومیک خاص و همچنین شناسایی شرایط پاتولوژیک خاص استفاده می شود. تصاویر MRI اغلب از نظر “شدت سیگنال” یا روشنایی سازه های خاص و انتقال اطلاعات در مورد محتوای بافت توصیف می شود. در نورولوژي، MRI ها براي شناسايي و نظارت بر تومورهاي مغزي مفيد هستند.

در سال 2014، یک مقاله نگهبان منتشر شد که نشان داد رسوب گادولینیم در مغز بیماران مبتلا به تکرار، MRI افزایش یافته است. اکثر این بیماران نیاز به تصویربرداری در اثر تومورهای مغزی دارند. در نتیجه این مطالعات و مطالعات بعدی، رسوب گادولینیم به صورت وابسته به دوز در نظر گرفته شد به این معنی که مواد کنتراست بیشتری در بیمار و انجماد بیشتری در مغز دارند.

بنتا تامازی، یک متخصص نورولوژیست در بیمارستان کودکان لس آنجلس و نخستین نویسنده در این باره می گوید: “در عمل من این پدیده را نمی بینم و تغییرات سیگنال MRI که قبلا مشخص نشده بود، به همان اندازه به بیماران دریافت کننده همان مقدار گادولینیم اتفاق نمی افتاد.” به تازگی این مطالعه منتشر شده “که من شاهد تغییرات سیگنال MRI در بیماران دریافت کننده تابش برای تومورهای مغزی مستقل از دوز گادولینیم بودم.”

این مشاهدات باعث شد تا تامرازی در مطالعه خود از بیماران تحت درمان با CHLA بین سالهای 2000 تا 2015، که گادولینیم حداقل 4 بار دریافت کرده بودند، تحقیق کند. 145 بیمار قابل ارزیابی به گروه های مختلف بیماران مبتلا به تومورهای مغزی اولیه (تغییرات ساختاری) و بیماران مبتلا به نوروبلاستوما بدون بیماری در مغز (بدون تغییر ساختاری) تقسیم شدند. گروه اول تومور مغزی اصلی به گروههای زیر تقسیم شدند:

– تابش +/- شیمی درمانی

– شیمی درمانی به تنهایی

– بدون درمان

تامازی دریافته است که تغییرات شدت سیگنال MR که به طور کلی برای رسوب گادولینیم در مغز ثانویه  است، در بیمارانی که تومورهای مغزی اولیه درمان شده با رادیواکتیو را مستقیما از دوز گادولینیم دریافت کرده بودند بسیار بیشتر بود. او پیشنهاد می کند تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا درمان تومور مغزی با تابش موجب افزایش رسوب گادولینیم مستقل از دوز مصرفی می شود، مورد نیاز است.

تامرازی گفت: “بسیاری از ناشناخته ها در مورد رسوب گادلوینیم در مغز وجود دارد. شناختن این که فرآیند وابسته به دوز نیست و عوامل دیگر در بازی، مانند تغییرات ساختاری مغز با تومور و تابش، امیدوارم به ما در مورد مکانیسم رسوب شناختی و در نهایت شناسایی هرگونه علل بالقوه رسوب گذاری بیشتر کمک کنید.”

منبع:

موارد ارائه شده توسط بیمارستان کودکان لس آنجلس