مردان و زنان دچار تغییرات ژنتیکی در افسردگی هستند

بر اساس تحقیقات مغز پس از مرگ توسط محققان دانشگاه پیتسبورگ و مرکز اعتياد و سلامت روان (CAMH)، تورنتو، کانادا، مردان و زنان مبتلا به اختلال افسردگی عمده (MDD) تغييرات متفاوتی در بیان ژن های مشابه دارند. یافته های منتشر شده در روانپزشکی بیولوژیکی ، نشان دهنده پاتولوژی مشخص است و مردان و زنان ممکن است به درمان های مختلف برای افسردگی نیاز داشته باشند.

” جان کریستال، MD، سردبیر روانپزشکی زیستی بیان کرد: این مقاله مهم را برجسته مکانیسم های مولکولی متفاوت کمک به افسردگی در مردان و زنان است. این چالش یک فرضی می باشد که مربوط به تشخیص مشابه در سراسر مردم است.

این اولین بار است که این پاتولوژی مخالف منحصر به فرد گزارش شده است. “ماریان سنی، دکترای دانشگاه پیتزبورگ، گفت:” در حالی که محققان در طول دهه ها مغز افراد افسرده را بررسی کرده اند، بسیاری از این مطالعات فقط شامل مردان بود. این به رغم تفاوت در MDD بین مردان و زنان است و زنان دو برابر احتمال ابتلا به MDD تشخیص داده می شوند و شدت بیماری و انواع مختلف نشانه ها را نسبت به مردان گزارش می دهند.

این مطالعه ترکیبی از هشت مجموعه داده منتشر شده (چهار نفر در مردان و چهار زن) در یک متا آنالیز است. نویسنده ارشد Etienne Sibille، PhD، از CAMH و همکارانش سطوح ژن، که نشان می دهد پروتئین تولید ژن در بافت مغز پس از مغز 50 نفر مبتلا به MDD (26 مرد و 24 زن) و همان تعداد مردان در مقایسه با زنان بدون تاثیر می باشد.

اکثر ژن هایی که بیان شده اند فقط در مردان یا فقط زنان تغییر کرده اند. با این حال، ژن هایی که در مردان و زنان تغییر یافتند، در جهت مخالف تغییر یافتند. زنان ژن هایی را که بر عملکرد سیناپس اثر می گذارند افزایش داده اند، در حالی که مردان ژن های مشابه را کاهش داده اند. زنان در ژن هایی که بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر می گذارند، کاهش یافته اند، در حالی که مردان این ژن ها را افزایش داده اند. علاوه بر این، محققان روش های خود را با توجه به داده ها از مجموعه های مختلف موضوعات مورد استفاده و تکرار تغییرات مخالف را انجام دادند.

این تجزیه و تحلیل شامل سه ناحیه مغز مختلف است که تنظیم خلق و خوی و قشر سینهولت قدامی، غده دو طرفه پیشانی و آمیگدال را تنظیم می کنند و در MDD ناکارآمد هستند. تغییرات مخالف در بیان ژن اختصاصی به مناطق مختلف مغز بود. بنابراین اگر زنان یک ژن خاص را در یک منطقه افزایش داده و در یکی دیگر کاهش یابند، مردان فقط مخالف را نشان می دهند.

از آنجا که این مطالعه با استفاده از بافت مغز پس از قاعدگی، اثرات امضاهای مولکولی مخالف در مورد چگونگی اثر MDD بر مردان و زنان متفاوت نیست. اما یافته ها پاتولوژي خاص جنسی را در اختلال قرار می دهد.

دکتر سنی گفت: “این نتایج پیامدهای قابل توجهی برای توسعه درمان های جدید بالقوه دارد و پیشنهاد می کند که این درمان ها باید به طور جداگانه برای مردان و زنان توسعه یابد.” به عنوان مثال، در این مقاله، نویسندگان پیشنهاد می کنند که درمان های جدید که با هدف شناسایی آسیب های خاص جنس در MDD می توانند عملکرد سیستم ایمنی را در مردان سرکوب کنند یا عملکرد آن را در زنان افزایش دهند.

منبع:

موارد ارائه شده توسط Elsevier