عدم وجود یک مولکول تک ممکن است نشان دهنده افسردگی شدید و مقاوم به درمان باشد.

افسردگی یک بیماری نیست. این اصطلاح به خوشه ای از احساسات و رفتارها اشاره می کند که به دلایل مختلفی مطرح می شود. متأسفانه اغلب دشوار است که نوع افسردگی یک فرد مشخص شود: یک پزشک نمی تواند بر سواب دهان و یا نمونه خون را برای تشخیص طبیعت و شدت بیماری روانپزشک بیمار تاثیر بگذارد.

براساس یک تحقیق چند نهادی جدید که در PNAS منتشر شده ، پزشکان ممکن است روزی بتوانند با تجزیه و تحلیل خون خود، افسردگی فرد را درک کنند. دانشمندان راکفلر بروس مک یون و کارلا ناسکا در همکاری با ناتالی رسگون، استاد روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، نشان دادند که بیماران مبتلا به نوع خاص افسردگی، سطح خون مولکول استیل L-کارنیتین (LAC) را کاهش داده اند. یک یافته که ممکن است منجر به بهبود تشخیص و درمان اختلال افسردگی شدید شود (MDD).

 

LAC وقتی کم شود که به طور طبیعی توسط بدن تولید می شود، LAC تعدادی از وظایف مهم در مغز را انجام می دهد. به عنوان مثال، مولکول انرژی متابولیسم را تنظیم می کند و با DNA ارتباط برقرار می کند تا ژن های مهم را ارتقا دهد. به طور خاص، آن را بر روی یک ژن که سطوح glutamate انتقال دهنده عصبی را کنترل می کند، اعمال می کند. که یک ماده شیمیایی است که تقریبا در هر چیزی که مغز دارد، مرتبط است.

McEwen، پروفسور آلفرد اری Mirsky و Nasca، پس از مداخله بنیاد آمریکایی برای پیشگیری از خودکشی، ارتباط بین LAC و اختلالات خلقی را با استفاده از مدل های حیوانی مطالعه کرده اند. در این مطالعه، آنها نشان دادند که مکمل های LAC موجب کاهش علائم افسردگی در موش ها می شوند و با تغییر دادن اختلال در مغز که ناشی از اضافه شدن گلوتامات است، کاهش می یابد. در یک مطالعه جداگانه جوندگان، آنها مشاهده کردند که درمان LAC باعث کاهش رفتار افسردگی و اختلال عملکرد عصبی مرتبط با استرس در ناحیه آمیگدال میانی، منطقه مغزی درگیر در تعاملات اجتماعی می شود. این یافته ها نشان می دهد که کمبود LAC به حالت افسردگی در موش به شدت کمک می کند و دانشمندان را متقاعد می کند که آیا مولکول نقش مشابهی در انسان ایفا می کند یا خیر.

McEwen می گوید: “آزمایشگاه ما تاریخ طولانی را باید برای مطالعه اثرات استرس بر مدار مغزی که در افسردگی رخ می دهد، صرف کرد و همچنین می گوید.”هنگامی که کارلا یافته های اولیه LAC خود را به آزمایشگاه آورد، این پروژه به نظر می رسید یک روش ایده آل برای ترکیب تخصص ما با پژوهشگران بالینی در Weill Cornell، Mount Sinai و Stanford بود.”

در آخرین تحقیقات، دانشمندان سطوح LAC را در نمونه های خون گرفته شده از افراد مبتلا به MDD اندازه گیری کردند. آنها دریافتند که این میزان در این بیماران به طور معنی داری ، در مقایسه با افراد سالم بدون افسردگی کاهش می یابد. تجزیه و تحلیل های اضافی نشان داد که بیماران مبتلا به LAC افسردگی شدید تر را بسیار پایین نشان می دادند و احتمال ابتلا به MDD در اوایل زندگی بیشتر بود. در نهایت، محققان دریافتند که کاهش LAC با سابقه ترومای کودکی و افسردگی مقاوم به درمان مرتبط است، به ویژه در زنان.

Nasca می گوید: “در بیماران مبتلا به افسردگی چیزی در مکانیسم های مرتبط با زیست شناسی LAC ایجاد می کند. کمبود LAC حتی در بیمارانی که به داروهای ضد افسردگی استاندارد پاسخ نمی دهند، قوی تر است.”

این نتایج نشان می دهد که سطوح LAC ممکن است به عنوان یک نشانگر موثر استفاده شود ، یعنی یک ویژگی فیزیولوژیک قابل اندازه گیری است که می تواند وجود بیماری را مشخص کند (گاهی اوقات همراه با سایر روش های تشخیصی). در دهه های اخیر، پزشکان و محققان علاقمند به شناسایی بیومارکرها برای اختلالات روانپزشکی بوده اند و موفق بوده اند. این مطالعه پیشرفت منحصر به فرد را نشان می دهد، زیرا به غربالگری LAC به عنوان یک ابزار بالقوه برای تشخیص نوع خاصی از افسردگی اشاره دارد و نوعی بسیار شدید و مقاوم به درمان است.

McEwen می گوید: “این یافته ها باید تحقیق را در عمل LAC بر روی عملکرد گلوتامات و حالت های رفتاری انگیزه یابند.” “تحقیقات بیشتری در مورد بیومارکرهای جدید برای دقیق تر تشخیص MDD می تواند در نهایت منجر به راه های متفاوت تفکر در مورد درمان های MDD و سایر اختلالات شود.”

Rasgon می افزاید: “ما در مورد اولین مطالعه تحلیلی در انسان هیجان زده شده ایم و آماده هستیم تا نتایج خود را برای شناسایی اهداف درمان جدید در مغز آماده کنیم.

منبع اصلی:

Rebecca P. McDonald, Matthew K. Vickaryous (2018). Evidence for neurogenesis in the medial cortex of the leopard gecko, Eublepharis macularius. Scientific Reports; 8 (1) DOI: 10.1038/s41598-018-27880-6