نشانه ای از بیماری پارکینسون که در چشم ها ممکن است موجود باشد

چشم ها ممکن است یک پنجره برای مغز افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باشد. افراد مبتلا به این بیماری به تدریج از سلولهای مغز که دوپامین تولید می کنند را از دست می دهند. این مواد به کنترل حرکت کمک می کند. در حال حاضر یک مطالعه جدید نشان داده است که نازک شدن شبکیه، تخم گذار از سلول های عصبی در پشت چشم، به از دست دادن چنین سلول های مغزی مرتبط است. این مطالعه در نشریه پزشکی اعصاب دانشگاه علم و آموزش پزشکی آمریکا در روز 15 اوت 2018 منتشر شده است .

دکتر جی یانگ لی، دکترای دکترای علوم انسانی، گفت: “مطالعه ما برای نشان دادن ارتباط بین نازایی شبکیه و یک نشانه شناخته شده از پیشرفت بیماری و از دست دادن سلول های مغزی که تولید دوپامین را نشان می دهد. دولت متروپولیتن سئول  مرکز پزشکی دانشگاه برومای سئول در کره جنوبی بیان کرد: “ما همچنین شبکیه نازکتر را پیدا کردیم، هر چه شدت بیماری بیشتر باشد، ممکن است به این معنا باشد که دانشمندان عصب شناسان ممکن است در نهایت قادر به استفاده از یک اسکن ساده برای تشخیص بیماری پارکینسون در مراحل اولیه آن باشند.”

این مطالعه شامل 49 نفر با میانگین سنی 69 سال که به طور متوسط ​​دو سال قبل تشخیص داده شده بودند اما هنوز دارو را شروع نکرده بودند. آنها با 54 نفر بدون بیماری که با سن آنها منطبق بودند مقایسه شدند.

محققان هر یک از متقاضیان مطالعه را با امتحان کامل چشم و همچنین اسکنهای با وضوح چشم با استفاده از امواج نور برای گرفتن عکس از هر لایه رتینا ارزیابی کردند. علاوه بر این، 28 بیمار مبتلا به بیماری پارکینسون، همچنین برای اندازه گیری تراکم سلول های تولید کننده دوپامین در مغز، از توموگرافی منتشر شده با پوزیترون (PET) برای انتقال دوپامین استفاده کردند.

محققان در زمینه لخته شدن شبکیه، به ویژه در دو لایه داخلی پنج لایه شبکیه، در کسانی که بیماری پارکینسون دارند، یافت شد. به عنوان مثال، برای کسانی که مبتلا به بیماری پارکینسون بودند، بیشترین لایه داخلی شبکیه در یک بخش از چشم، ضخامت متوسط ​​35 میکرومتر (m) در مقایسه با ضخامت متوسط ​​37 میلی متر برای افراد بدون بیماری داشت.

علاوه بر این، نازک شدن شبکیه مطابق با از دست دادن سلول های مغز که باعث تولید دوپامین می شود. همچنین با شدت بیماری همراه بود. هنگامی که ناتوانی در بیماری در مقیاس یک تا پنج اندازه گیری می شود، افرادی که دارای بیشترین نازک شدن شبکیه یا ضخامت کمتر از 30 متر می باشند، میانگین نمرات اندکی بیش از دو برابر دارند، در حالی که افرادی که حداقل نازک شدن یا ضخامت حدود 47 میلی متر، نمرات متوسط ​​حدود 1.5 بود.

لئون گفت: “مطالعات بزرگتر برای تایید یافته های ما و تعیین اینکه چرا شبکیه نازک شدن و از دست دادن سلول های تولید کننده دوپامین مرتبط هستند، مورد نیاز است. “اگر تایید شود، اسکن شبکیه ممکن است نه تنها به درمان قبلی بیماری پارکینسون اجازه دهد، بلکه نظارت دقیق تر بر روی درمان هایی که می تواند پیشرفت بیماری را نیز کُند کند.”

محدودیت مطالعه این بود که اسکن شبکیه تنها بر روی یک منطقه محدود از شبکیه متمرکز شده است. این مطالعه همچنین یک عکس لحظه به لحظه بود و در طول مدت زمان طولانی شرکت کنندگان را دنبال نکرد.

این مطالعه توسط دولت متروپولیتن سئول ، دانشگاه پزشکی دانشگاه بورامای سئول و وزارت آموزش و پرورش، علم و فناوری کره حمایت شد.

منبع:تاپ نیوز،1397