تا همین اواخر، پارکینسون یک بیماری است که در مغز شروع می شود، مرکز حرکت را از بین می برد و منجر به لرزش و از دست دادن حرکت می شود. تحقیقات جدید منتشر شده در این هفته در مجله Brain نشان می دهد شایع ترین جهش در ژن پارکینسون ممکن است تغییر کند که چگونه سلول های ایمنی واکنش نشان می دهند به عفونت های عمومی مانند سرماخوردگی، که به نوبه خود موجب واکنش التهابی در مغز می شود که باعث پارکینسون می شود. این تحقیق درک جدیدی از بیماری پارکینسون را ارائه می دهد.
” ریچارد اسمین بیان کرد: ما می دانیم که سلول های مغزی به نام microglia باعث التهاب می شود که در نهایت ناحیه مغز مسئول حرکت در پارکینسون را از بین می برد” ریچارد اسمین، دکترای، مدیر مرکز بیماری های پارکینسون جامع جفرسون در موسسه ویکی و جک فاربر برای علوم اعصاب می باشد اما میکروگلاییا شد”.
همراه با دکتر Smeyne، اولین نویسنده Elena Kozina، PhD، به نسخه جهش یافته ژن LRRK2 (pronounced ‘lark’) نگاه کرد. جهش در ژن LRRK2 شایع ترین علت بیماری ارثی پارکینسون است و در 40 درصد از مردم آفریقایی تبار آفریقایی و 18 درصد از مردم تبار یهودی اشکنازی با پارکینسون یافت می شود. با این وجود در مورد عملکرد دقیق ژن LRRK2 در مغز اختلاف نظر وجود دارد.
دکتر کوزینا، دانشجوی دکتری دانشگاه جفرسون (دانشگاه فیلادلفیا + دانشگاه توماس جفرسون) گفت: “ما می دانیم که جهش ژنی به اندازه کافی برای ایجاد بیماری نیست. ما می دانیم که دوقلوهایی که هر دو جهش را حمل می کنند، هر دو الزاما پارکینسون را نمی سازند. دومین ضربه یا رویداد آغازین مورد نیاز است.”
دکتر Smeyne بر اساس کار قبلی خود که نشان می دهد احتمال ابتلا به آنفولانزا خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد، تصمیم گرفت تا بررسی کند که این دومین حمله از یک عفونت است. محققان با این فرض که جهش های LRRK2 ممکن است خارج از مغز عمل کنند، محققان از یک عامل استفاده می کردند و پوسته بیرونی باکتریایی که به نام Lipopolysaccharide (LPS) نامیده می شود و باعث ایجاد واکنش ایمنی می شود. LPS خود به مغز منتقل نمی شود و سلول های ایمنی آن را فعال نمی کند، که این امر برای آزمایش این که آیا این دومین ضربه به طور مستقیم در مغز عمل می کند، ایده آل است.
هنگامی که محققان قطعات باکتریایی را به موش هایی که دو جهش ژن LRRK2 را حمل می کنند، واکنش ایمنی به “طوفان سیتوکین” تبدیل شد، با واسطه های التهابی افزایش یافت که 3-5 برابر بیشتر از واکنش طبیعی LPS بود. این واسطه های التهابی توسط سلول های ایمنی T و B که بیان جهش LRRK2 تولید می شود.
با وجود این واقعیت که LPS از مانع خون مغزی عبور نمی کرد، محققان نشان دادند که سیتوکین های بالایی قادر به وارد شدن به مغز هستند و محیطی را ایجاد می کنند که سبب فعال شدن میکروگلاییا به صورت پاتولوژیک و تخریب بخش مغز درگیر در حرکت می شود.
” دکتر Smeyne گفت: اگر چه تست های بیشتر مورد نیاز است برای اثبات این پیوند، و همچنین تستی که آیا در انسان مشابه درست است؟ این یافته ها به ما یک راه جدید در مورد چگونگی این جهش که موجب پارکینسون می شود به ما می دهد.”اگر چه ما می توانیم مردم را با داروهای سرکوب کننده ایمنی طیف خود زندگی می کند برای جلوگیری از این بیماری اگر این ساز و تایید شده است درمان نمی کند، این امکان وجود دارد که مداخلات دیگر می تواند در کاهش احتمال ابتلا به این بیماری موثر باشد.”
منبع:
موارد ارائه شده توسط دانشگاه توماس جفرسون