لنگش متناوب

لنگش متناوب چیست؟

لنگش متناوب Intermittent Claudication به درد عضلانی گفته می شود که در زمان فعال بودن اتفاق می افتد و زمانی که استراحت می کنید متوقف می شود. در برخی موارد، درد به اندازه‌ای شدید است که حتی در فعالیت‌های ساده‌تر مانند پیاده‌روی اختلال ایجاد می‌کند. درد ناشی از لنگش به دلیل کاهش گردش خون رخ می دهد که می تواند نشان دهنده یا وضعیت جدی سلامت باشد.

علل احتمالی

چرا لنگش متناوب اتفاق می افتد؟

لنگش متناوب یک مشکل گردش خون است که در آن بخشی از بدن شما جریان خون کافی ندارد. این کمبود جریان خون، که به عنوان ایسکمی (iss-key-me-uh) شناخته می شود، به این معنی است که مناطق آسیب دیده بدن شما اکسیژن کافی ندارند. اگر ایسکمی بیش از حد طول بکشد، می تواند به ناحیه آسیب دیده آسیب برساند و حتی باعث مرگ سلول های آسیب دیده شود.

لنگش متناوب معمولاً پاهای شما را تحت تأثیر قرار می دهد و نام خود را از این واقعیت گرفته است که با توقف و استراحت بهتر می شود. این به این دلیل اتفاق می‌افتد که وقتی از نظر بدنی فعال هستید، سلول‌های ماهیچه‌ای شما سخت‌تر کار می‌کنند و به اکسیژن بیشتری نسبت به خون نیاز دارند. این سلول ها در هنگام استراحت به اکسیژن زیادی نیاز ندارند، بنابراین عرضه کافی برای پاسخگویی به تقاضا وجود دارد.

چه چیزی باعث این علامت می شود؟

علت اصلی لنگش متناوب وضعیتی به نام بیماری شریان محیطی (PAD) است. این وضعیت با آترواسکلروز اتفاق می افتد ، که تجمع یک ماده موم مانند به نام پلاک در داخل شریان های شما است. با بدتر شدن این تجمع، فضای کمتری برای جریان خون از طریق آن شریان ها وجود دارد.

PAD زمانی اتفاق می‌افتد که تجمع پلاک باعث تنگ شدن شدید یا قابل توجه شریان‌هایی شود که اندام‌های شما را تغذیه می‌کنند (مخصوصاً پاها). دقیقاً مانند یک خط بسته در یک جاده که باعث کند شدن و بازگشت ترافیک می شود، باریک شدن رگ های خونی باعث کاهش جریان خون به اندام های شما می شود.

چه چیزی را باید با لنگش متناوب احساس کنم؟

درد ناشی از لنگش معمولا مبهم و دردناک است. همچنین ممکن است احساس کنید که ماهیچه های شما خسته شده اند، یا می تواند مانند اسپاسم یا گرفتگی عضلانی باشد (گاهی اوقات با اصطلاح غیررسمی “اسب چارلی” توصیف می شود). هر چه تلاش یا فعالیت بیشتر باشد، درد بدتر خواهد شد. در برخی موارد، ممکن است احساس بی حسی نیز داشته باشید زیرا اعصاب مجاور نیز جریان خون کافی ندارند.

یک جزئیات مهم در مورد لنگش این است که فقط بر عضلات تأثیر می گذارد. باعث آرتریت و درد مفاصل نمی شود. پس از توقف برای استراحت، درد نیز باید در عرض چند دقیقه – یا حتی کمتر – متوقف شود. اگر درد در یک یا چند مفصل باشد یا پس از توقف برای استراحت چند دقیقه طول بکشد، به احتمال زیاد این لنگش متناوب نیست.

مراقبت و درمان

چه آزمایش های پزشکی با این علامت محتمل است؟

اگرچه لنگش متناوب یک علامت است نه یک وضعیت سلامت خاص، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی احتمالاً در صورت داشتن این علامت، آزمایش های پزشکی را تجویز می کند. این آزمایش‌ها می‌توانند علت درد را مشخص کنند، اطمینان حاصل کنند که این وضعیت یا مشکل دیگری نیست و به راهنمایی درمان کمک می‌کند.

در صورت داشتن لنگش متناوب، آزمایشات زیر امکان پذیر است:

معاینهی جسمی

معاینه فیزیکی جایی است که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به نقاط مختلف بدن شما برای هر گونه علائم قابل مشاهده مشکل نگاه می کند. همراه با معاینه بصری، آنها همچنین نبض هایی را در پاها و پاهای شما احساس می کنند و با گوشی پزشکی به آن نبض ها گوش می دهند. یکی از نشانه‌های کلیدی که آنها به دنبال آن هستند این است که نبض‌های پاها یا پاهای شما ضعیف‌تر از حد طبیعی به نظر می‌رسند یا به نظر می‌رسند یا حس کردن یا شنیدن آنها غیرممکن است.

شاخص مچ پا-بازویی

تست شاخص مچ پا-بازویی (ABI) فشار خون مچ پا و بازوی شما را اندازه گیری و مقایسه می کند. اگر فشار مچ پا با فاصله کافی کمتر از فشار بازو باشد، ممکن است به این معنی باشد که در یک یا هر دو پا لنگش دارید.

در بسیاری از موارد، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی این فشارها را اندازه‌گیری می‌کنند، از شما می‌خواهند روی تردمیل راه بروید و بعد از پایان راه رفتن مجدداً اندازه‌گیری‌ها را انجام دهند. مقایسه آن اندازه‌گیری‌ها می‌تواند به تعیین شدت مشکل کمک کند (در صورت داشتن آن).

آرتریوگرام

این آزمایش شامل مایعی به نام کنتراست است که به شریان در ناحیه(هایی) که لنگش متناوب ممکن است تزریق می شود. این کنتراست در عکس اشعه ایکس روشن و قابل مشاهده است و می تواند گردش خون در آن ناحیه را به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نشان دهد. آنها همچنین اغلب می توانند کاهش گردش خون را مشاهده کنند که با لنگش متناوب اتفاق می افتد.

سایر آزمایشات تصویربرداری

در برخی موارد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش های تصویربرداری دیگری را امتحان کنند که می تواند به تعیین علت زمینه ای لنگش متناوب کمک کند. این شامل:

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) .
• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن .
• سونوگرافی عروقی .

این علامت چگونه درمان می شود؟

درمان لنگش می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، که همه آنها بر بهبود گردش خون در مناطقی که در آن احساس درد می کنید تمرکز دارد. متأسفانه، لنگش خطر ابتلا به مشکلات جدی قلبی و گردش خون را نیز افزایش می دهد، به همین دلیل است که درمان معمولاً شامل اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از این عوارض است.

درمان های احتمالی شامل مواردی است که در زیر مشاهده می شود.

داروها لنگش متناوب

داروها اغلب می توانند نقش مهمی در درمان لنگش متناوب داشته باشند. این داروها معمولاً به بهبود گردش خون یا جلوگیری از مشکلات جدی که به دلیل لنگش بیشتر است کمک می کنند. اینها معمولاً عبارتند از:

• داروهای رقیق کننده خون این داروها توانایی لخته شدن خون شما را کاهش می دهند. این مهم است زیرا به جلوگیری از عوارض تهدید کننده زندگی مانند سکته مغزی ، آمبولی ریه یا لخته کمک می کند که می تواند باعث ایجاد و انسداد عروق در پاهای شما شود.
• استاتین ها این داروها سطح کلسترول خون شما را کاهش می دهند. سطوح بالاتر کلسترول می تواند باعث ایجاد پلاک سریعتر شود. کاهش این سطوح به جلوگیری از این تجمع و هر گونه عوارض مرتبط مانند حملات قلبی کمک می کند.
• داروهای فشار خون . این داروها معمولاً رگ های خونی شما را شل و گشاد می کنند و جریان خون را بهبود می بخشند. بهبود جریان خون می تواند درد مرتبط با لنگش را به طور کامل کاهش دهد یا متوقف کند. این داروها همچنین به پیشگیری از مشکلاتی مانند حمله قلبی و سکته کمک می کنند.
• داروهای کنترل کننده دیابت . دیابت ارتباط قوی با فشار خون، سطح کلسترول و خطر ابتلا به بیماری قلبی دارد. کنترل دیابت با دارو (در صورت لزوم) همچنین می تواند به پیشگیری از عوارض قلبی و گردش خون کمک کند.

جراحی یا روش های کم تهاجمی

روش های عروقی سازی مجدد، که جریان خون را بازیابی می کند، ممکن است درد ناشی از لنگش متناوب را تسکین یا کاهش دهد. رویه های ممکن شامل موارد زیر است:

• آنژیوپلاستی ترانس لومینال از راه پوست : این یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشک یک کاتتر (دستگاه لوله‌ای شکل بلند) را در یک رگ خونی اصلی، معمولاً در بالای ران شما وارد می‌کند. سپس کاتتر را از طریق رگ‌های خونی به سمت مناطقی هدایت می‌کنند که شریان‌های شما آنقدر باریک هستند که باعث لنگش شوند. هنگامی که آنها در ناحیه باریک قرار گرفتند، می توانند یک بالون را باد کنند تا شریان را باز کنند. آنها همچنین می توانند یک استنت، یک ساختار داربست مانند قرار دهند که شریان را باز نگه می دارد تا خون بتواند به راحتی از آن عبور کند.
• جراحی بای پس . این روش یک رگ خونی را از جای دیگری در بدن شما می گیرد و از آن برای ایجاد مسیری انحرافی مانند برای حرکت خون استفاده می کند. پس از قرار گرفتن در محل، آن بای پس جریان خون کافی را برای جلوگیری از لنگش متناوب فراهم می کند.
• آترکتومی . در این روش از یک دستگاه کاتتر برای حذف پلاک در داخل شریان های باریک استفاده می شود.

برای درمان لنگش متناوب در خانه چه کاری می توانم انجام دهم؟

می توانید چندین کار را انجام دهید تا تعداد دفعات لنگش متناوب را محدود کنید و شدت درد را کاهش دهید.

• به طور منظم ورزش کنید. حتی یک فعالیت ساده مانند پیاده روی (حداقل 30 دقیقه، سه بار یا بیشتر در هفته) می تواند به لنگش متناوب کمک کند. یکی از مشکلات کلیدی لنگش متناوب این است که هنگام راه رفتن باعث درد می شود و اغلب باعث می شود که شما تمایلی به راه رفتن نداشته باشید. فقدان فعالیت، لنگش را بدتر می کند، چرخه منفی و تکرار شونده بدتر شدن درد و مشکلات راه رفتن را ایجاد می کند.
• به وزن سالم برسید و/یا حفظ کنید . اضافه وزن می تواند PAD و علائم آن از جمله لنگش متناوب را بدتر کند.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید . بهبود رژیم غذایی می تواند به مشکلاتی مانند دیابت (به طور بالقوه به تاخیر انداختن یا حتی جلوگیری از پیشرفت این بیماری)، کلسترول بالا و فشار خون کمک کند.
• مصرف محصولات تنباکو را ترک کنید. این شامل سیگار، سیگار برگ، پیپ، ویپینگ و محصولات تنباکوی بدون دود (تنباکوی جویدنی، انفیه) است.
• داروهای خود را مصرف کنید. این بدان معناست که دستورالعمل های ارائه دهنده خود را دنبال کنید و داروهای تجویز شده را مصرف کنید، نه فقط زمانی که علائم دارید. قطع ناگهانی برخی از داروها، به ویژه رقیق‌کننده‌های خون، می‌تواند خطر ابتلا به شرایط خطرناکی مانند سکته را تا حد زیادی افزایش دهد.
• استرس، اضطراب و سلامت روان خود را مدیریت کنید. سلامت روان شما می تواند تاثیر زیادی بر تمام قسمت های بدن شما، به خصوص قلب و سیستم گردش خون شما داشته باشد.

چگونه می توان از این علامت پیشگیری کرد؟

بسیاری از موارد ذکر شده در بالا که می توانید در خانه برای کمک به این مشکل انجام دهید، برای جلوگیری از لنگش متناوب نیز مفید هستند. در حالی که همیشه نمی توان به طور کامل از آن جلوگیری کرد، ممکن است زمان ایجاد آن به تاخیر بیفتد. این مهم است زیرا لنگش متناوب یکی از علائم PAD است که می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به مشکلاتی مانند بیماری قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی و موارد دیگر را افزایش دهد.

مهمترین اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

• مصرف محصولات تنباکو را کنار بگذارید یا اصلا شروع به استفاده از آنها نکنید.
• الکل را فقط در حد اعتدال بنوشید. مصرف متوسط الکل یک نوشیدنی در روز در زنان (بیش از هفت نوشیدنی در هفته) و دو نوشیدنی در روز در مردان (حداکثر 14 نوشیدنی در هفته) است.
• وزن سالم را حفظ کنید.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید.
• به طور منظم تمرین کن.
• استرس و سلامت روانی خود را مدیریت کنید.

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

چه زمانی این علامت باید توسط پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی درمان شود؟

اگر لنگش متناوب دارید، تشخیص زودهنگام و درمان برای جلوگیری یا محدود کردن مشکلات جدی در آینده بسیار مهم است. چندین بیماری علائم مشابه لنگش متناوب دارند اما بسیار جدی تر هستند. اینها شامل سندرم کمپارتمان مزمن ، ترومبوز ورید عمقی (DVT) و سندرم گیر افتادن شریان پوپلیتئال (PAES) است.

اگر از قبل می‌دانید که لنگش متناوب دارید، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بهترین فردی است که علائم مشکل احتمالی، از جمله مواردی که به مراقبت‌های اورژانسی 115 نیاز دارند، توضیح دهد. آنها بهترین کسانی هستند که راهنمایی هایی را ارائه می دهند که به بهترین وجه با شرایط و نیازهای شما مطابقت دارد. به طور کلی، علائم زیر نشان می دهد که باید با پزشک خود تماس بگیرید:

• علائم مشکلات شدید جریان خون در یکی از اندام های شما، به خصوص پاها و ساق پاها. این موارد شامل اگر یکی از اندام های شما به میزان قابل توجهی رنگ پریده است، احساس سردی یا بی حسی می کنید (در برخی موارد، این نشانه شدید مسدود شدن جریان خون است که می تواند بدون مراقبت اضطراری منجر به قطع عضو شود).
• زخم هایی که دیر التیام می یابند یا زخم ها و زخم های جدید.
• هر گونه علائم عفونت، به خصوص در اطراف زخم یا زخم. اینها عبارتند از قرمزی، تورم، درد و گرما.
• درد قفسه سینه یا تنگی نفس که همزمان یا بلافاصله پس از درد در پاهای شما اتفاق می افتد.
• دردی که با توقف برای استراحت بهتر نمی شود.
• درد شدید ناگهانی یا درد که از محل معمول خود حرکت می کند.

یادداشتی از “تاپ نیوز”

لنگش متناوب معمولاً به خودی خود خطرناک نیست، اما می تواند نشانه ای از شرایط و مشکلات جدی سلامتی باشد. همچنین احتمال بروز مشکلات دیگر در آینده (به ویژه بدون درمان) را افزایش می دهد. اگر علائم این بیماری را دارید، مهم است که به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید که بتواند این علائم را ارزیابی کند. با تشخیص و مراقبت سریع، می توان از شدید شدن این وضعیت یا ایجاد اختلالات شدید در زندگی خود جلوگیری کرد.