هیپنوتیزم درمانی به منظور کمک به ایجاد یک تغییر رفتاری و عاطفی

هیپنوتیزم درمانی به منظور کمک به ایجاد یک تغییر رفتاری و عاطفی

1003 0

هیپنوتیزم درمانی به منظور کمک به ایجاد یک تغییر رفتاری و عاطفی افراد از هیپنوتیزم استفاده می کند.

هیپنوتیزم درواقع یک وضعیت هوشیارانه می باشد که به دلیل قدرت و تاثیر تلقین در فرد ایجاد می شود. یک درمانگر هیپنوتیزم می تواند با استفاده از راهنمایی های شنیداری، بصری و دیگر راهنماهای درکی به فرد درمانجو کمک کند تا فرد در یک وضعیت خلسه و بیهوشی مانند قرار بگیرد.

شخصی که برای اولین بار در وضعیت خواب مصنوعی قرار می گیرد، دارای قابلیت راهنمایی پذیری بیشتری است و باعث می شود که فرد براحتی در مورد خاطراتش صحبت کند، بینش و آگاهی مورد نظر را بدست بیاورد و رفتار خود را تغییر دهد.

  • تاریخچه هیپنوتیزم
  • هیپنوتیزم درمانی به چه نحوی کار می کند؟
  • کاربردهای هیپنوتیزم
  • ریسک های مربوط به هیپنوتیزم

تاریخچه هیپنوتیزم

در میانه های قرن 19 ام و همزمان با پیدایش رشته روان شناسی، روان پزشکان با علاقه خاصی شروع به مطالعه شرایط و مشکلات روان شناختی کردند و هیپنوتیزم یکی از رایج ترین روش های مطالعه آنها بود.

پیشگامان و رهبران این روش درمانی عبارتند از هیپولیت برنهیم، جین مارتین چارکوت، آمبروس آوگوست لیبالت و پیر جنت[1].

هیپنوتیزم درمانی یکی از اولین تکنیک های روانکاوی بود که توسط سیگموند فروید[2]، که توسط پزشکی به اسم جوزف بروئر[3] با این تکنیک آشنا شد، معرفی شد.

فروید و بروئر معتقد بودند خاطرات آسیب زایی که نمی توانند از طریق ذهن آگاه بدست بیایند، می توانند در حالتی که فرد هیپنوتیزم شده باشد، مشخص شوند و به همین دلیل می توانند در رویه درمانی فرد یک عامل کمک کننده باشند.

بعد از اینکه فروید مشاهده کرد که برخی از بیماران به هیپنوتیزم واکنش و پاسخ مناسب نشان نمی دهند، از این روش درمانی را که با ارتباط اجباری و بعد از آن با ارتباط آزاد اجرا می شد و به یک روش محبوبی تبدیل شده بود، استفاده نکرد.

هیپنوتیزم درمانی به چه نحوی کار می کند؟

در رابطه با فرآیند کارکرد هیپنوتیزم، نظریه های مختلفی در حوزه های مربوط به پزشکی و روان شناسی وجود دارد.

برخی از کارشناسان بر این باورند که افراد استفاده کننده از هیپنوتیزم، به صورت کارایی مستعد این روش درمانی هستند یا اینکه توانایی های بین شخص و شناختی آنها به صورت موثری افزایش می یابد و به آنها اجازه می دهد تا بر اساس راهنماها و شرایط هیپنوتیزمی واکنش و پاسخ مناسبی نشان دهند.

مطالعات اخیر نشان داده است که این نوع از ارتباط، می تواند به صورت واقعی مولفه های عصب شناختی و مکانیزم های روان شناختی شخص را تغییر دهد.

در طول دوره های هیپنوتیزم درمانی، درمانگر بعد از شناخت اهداف درمانجو ها در رابطه با حضور در دوره ها و بررسی نحوه اجرای دوره ها، از یک تجسم راهنمایی شده و گفتار آرامش بخش استفاده می کند تا به فرد درمانجو اجازه دهد که احساس راحتی و امنیت داشته باشد.

در زمانی که شخص دریافت کننده هیپنوتیزم در یک وضعیت پذیراتری قرار داشته باشد، درمانگر شروع به تلقین کردن می کند که می تواند در دسترسی به اهداف شخص درمانجو موثر باشد. شخص در وضعیت خلسه مانند، به صورت هوشیاری می باشد و در اغلب موارد قادر است تا بعد از اتمام دوره، به صورت مستقل و بدون کمک درمانگر به وضعیت تغییر یافته برگردد.

برخی از افراد به این نتیجه رسیده اند که یک دوره هیپنوتیزم درمانی کافی می باشد، در حالی که ممکن است بقیه افراد علاقه به شرکت در دوره های بیشتری داشته باشند.

کاربردهای هیپنوتیزم درمانی

هر چند که هیپنوتیزم درمانی می تواند به صورت یک روش عجیب و حتی غیر محتمل به نظر برسد، ولی در درمان یک سری از بیماری های مزمن، به خصوص در مورد ترس ها، اعتیاد ها و رفتارهای مشکل زا مفید باشد.

همچنین هیپنوتیزم درمانی می تواند در مقابله با استرس، توقف سیگار کشیدن و دردهای مزمن به افراد بیمار کمک کند، و حتی برخی از زنان برای مدیریت درد مربوط به زایمان، از هیپنوتیزم استفاه می کنند. درمانگران در رابطه با بیمارانی که شرایط مربوط به آسیب هایی از قبیل استرس بعد از آسیب (PTSD) را دارند، می توانند از هیپنوتیزم استفاده کنند تا بتوانند در مورد خاطرات آسیب زا با شخص درمانجو صحبت کنند.

علاوه بر آن، هیپنوتیزم معمولا به نحوی مورد استفاده قرار می گیرد که منجر به خود بررسی و خود اکتشافی عمیق و کشف تمایلات و نیّات، انگیزش ها و اتفاقات و تجارب ناهوشیارانه ای می گردد که در نتیجه علائم نامطلوب برای شخص ایجاد شده اند. هیپنوتیزم منجر به ایجاد فرآیندهای تفکری هوشیارانه ای می گردد که به فرد اجازه می دهد تا یک بینش و دید بهتری نسبت به مشکل خاص داشته باشد.

همانند سایر روش های درمانی، افراد در نتیجه استفاده از هیپنوتیزم هم به نتایج مختلفی دست می یابند. با این وجود، به نظر می رسد که برخی افراد نسبت به این روش درمانی پذیراتر و مستعد تر می باشند و به بهبودهای مناسبی دست پیدا می کنند.

ریسک های مربوط به هیپنوتیزم درمانی

در صورتی که درمانگر آموزش دیده باشد و از هنجارهای اخلاق مبنایی پیروی کند، روش هیپنوتیزم درمانی یک روش ایمن و بدون خطر خواهد بود. ممکن است که برخی از افراد در طول استفاده از هیپنوتیزم درمانی یا بعد از اتمام درمان، دچار گیجی و یا حالت تهوع آور شوند.

افرادی که در مورد خاطرات آسیب زای خود صحبت می کنند، ممکن است که احساس درد، برگشت دوباره آسیب، و یا احساسات عمومی مربوط به اضطراب را داشته باشند و در زمانی که علائم بروز یافته شدید و مزمن باشند، درمانگر و درمانجو می توانند تصمیم بگیرند که درمان را ادامه ندهند و در همان مرحله متوقف کنند.

در زمانی که درمانگران تلاش می کنند تا خاطرات سرکوب شده خود را مشخص کنند، ممکن است که یک سری خاطرات نادرستی را در مورد فرد ایجاد کنند. در دهه های 1980 و 1990 ، مفهوم بررسی خاطرات سرکوب شده با استفاده از هیپنوتیزم درمانی یک مفهوم و روش درمانی رایجی بوده است.

به دلیل اینکه افراد هیپنوتیزم شده خاصیت تلقین پذیری بالایی دارند، احتمال اینکه بتوانند مواردی را به یاد بیاورند که در حقیقت وجود خارجی نداشته است، زیاد می باشد و زمانی که این موارد در نتیجه حالت خلسه و بیهوشی هیپنوتیزم بروز می کنند، این افراد با یک علاقه مندی و اعتقاد خاصی به آن مورد پیدا می کنند.

منبع : انجمن روانشناسان آمریکا

[1] Hippolyte Bernheim, Jean Martin Charcot, Ambrose August Liebult and Pierre Janet

[2] Sigmund Freud

[3] Jusef Breuer

بازنشر(Cite this article as):
گروه محتوایی دکتر آزمندیان. تاپ نیوز: هیپنوتیزم درمانی به منظور کمک به ایجاد یک تغییر رفتاری و عاطفی. آخرین ویرایش: سپتامبر 9, 2018. https://psychology.e-teb.com/?post_type=post&p=3313

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *