داروهای ADHD شناخت را در دانش آموزان سالم بهبود نمی بخشند

طبق یک تحقیق توسط محققان دانشگاه رود آیلند و دانشگاه براون، بر خلاف باور عمومی در سراسر کالج های دانشگاهی، داروهای کمبود توجه به اختلال بیش فعالی (ADHD) ممکن است در دانش آموزان سالم   در واقع می تواند عملکرد را مختل کند.

لیزای وانتت، استاد روانشناسی و عضو هیئت علمی با موسسه علوم اعصاب جورج و آنی رایان، و تارا وایت، استادیار تحقیقات علوم رفتاری و اجتماعی در دانشگاه براون، پیش بینی کرده بودند که یافته های متفاوتی داشته باشند. “ما فرض کردیم که Adderall باعث افزایش شناخت در دانش آموزان سالم می شود، اما در عوض، این دارو به درک خواندن و تسلط و بهبود حافظه کار منجر نشد”. “نه تنها آنها از لحاظ علمی سود نمی برند، بلکه می توانند بر عملکرد آنها تأثیر منفی داشته باشند.”

این مطالعه ی ابتکاری که توسط چندین دانش آموز در مورد تاثیر داروهای مطالعه شده در مورد دانشجویان کالج که ADHD ندارند، صورت گرفته است. در زمانی که استفاده از محرک های تجویزی مانند Adderall، Ritalin و Vyvanse در میان بزرگسالان جوان که معتقدند داروها عملکرد تحصیلی خود را بهبود خواهند بخشید. تحقیقات Weyandt و دیگران به این نتیجه رسیدند که 5 تا 35 درصد دانشجویان کالج در ایالات متحده و کشورهای اروپایی بدون ADHD به طور غیرقانونی از این مواد کنترل شده استفاده می کنند، خرید و یا دریافت آنها از همسالان، دوستان و یا خانواده ها می باشد.

نتایج مطالعه جدید که در ماه گذشته در مجله Pharmacy منتشر شده است نشان می دهد که استاندارد 30 میلی گرم Adderall توجه و تمرکز را بهبود می بخشد و یک نتیجه معمول از محرک به ما می دهد. اما این اثر موفق به انجام عملکرد بهتر از وظایف عصبی شناختی که اندازه گیری حافظه کوتاه مدت، درک مطلب و روان شناسی است.

Weyandt یک نظریه در مورد اینکه چرا حافظه کار تحت تاثیر دارو می باشد. تحقیقات اسکن مغز نشان می دهد که فرد مبتلا به ADHD اغلب دارای فعالیت عصبی کمتر در مناطق مغز است که عملکرد اجرایی، حافظه کاری و توجه را کنترل می کند. برای افرادی که مبتلا به ADHD هستند، Adderall و داروهای مشابه، فعالیت ها را  در این مناطق افزایش می دهند و به نظر می رسد که عملکرد عادی را بهبود می بخشد. Weyandt گفت: “اگر مغز شما به طور طبیعی در این مناطق کار می کند، بعید است که این دارو تاثیر مثبتی روی شناخت داشته باشد و در واقع منجر به کاهش شناخت شود. به عبارت دیگر شما باید کمبود داشته باشید تا از دارو استفاده کنید.”

شرکت کنندگان در این مطالعه همچنین اثرات درک شده دارو و تأثیر آن بر احساساتشان را گزارش کردند، در حالی که دانش آموزان در هنگام مصرف Adderall از افزایش شدید خلق و خوی خود خبر می دادند.

در مقایسه با اثرات کوچک و متفاوتی که بر شناخت وجود دارد، این دارو تاثیرات زیادی بر روی حالت های خلقی و بدن، افزایش روحیه مثبت، اعتقادات احساسی از اثر دارو، ضربان قلب و فشار خون دارد. White گفت: “این ها اثرات کلاسی از روان درمانی هستند.” “واقعیت این است که ما این اثرات را بر احساسات مثبت و فعالیت قلب و عروق در افراد مشابهی که اثرات شناختی آنها در جهت یا منفی اند، مهم است. این نشان می دهد که تاثیر شناختی و عاطفی این داروها جداگانه است.  تحت دارو بودن لزوما به معنی بهبودی در شناخت نیست؛ می تواند کاهش یابد، همانطور که در بزرگسالان جوان بدون ADHD دیده می شود. ”

اثرات فیزیکی داروها، مانند افزایش ضربان قلب و فشار خون، انتظار می رود، و تفاوت در شناخت را برجسته می کند. Weyandt گفت: “آنها خود را در معرض اثرات فیزیولوژیکی قرار می دهند، اما به نظر نمی رسد که آنها عصب شناخت آنها افزایش یابد.” با این حال، او تأکید کرد که یافته ها بر اساس یک مطالعه آزمایشی است و باید با نمونه های قابل ملاحظه ای از دانش آموزان کالج تکرار شود.

محققان دانشجویان را از هر دو دانشگاه استخدام کردند، افرادی را که داروهای ADHD یا سایر مواد مخدر مصرف کرده بودند، حذف کردند. پس از بررسی های دقیق سلامت، 13 دانش آموز در دو جلسه پنج ساعته در آزمایشگاه White  در براون و در بیمارستان یادبود Pawtucket شرکت کردند.

در مطالعه ای که نه محققان و نه شرکت کنندگان می دانند که چه کسی پلاسبو را دریافت می کند و چه کسی در حال دریافت دارو مطالعه است. هر دانش آموز Adderall را در یک جلسه و پلاسبو در دیگری دریافت کردند. این امر به محققان اجازه می دهد تا اثرات داروها را در افراد و گروه های مختلف ببینند.

با توجه به نتایج مهم و غیر منتظره از مطالعه، طرح Weyandt و White برای اعطای کمک های مالی به فدرال برای ادامه تحقیق با یک گروه بزرگ از دانش آموزان کالج سالم پرداخت.

این تحقیق توسط کمک های مالی از موسسه علوم اعصاب رود آیلند، موسسه Brain Science (موسسه Carney) Braun Science، موسسه جراحی Neuroscience جورج و آنی راین و موسسه علوم نورمن پرنس در بیمارستان رود آیلند و همچنین تقسیمات موسسات ملی بهداشت و بنیاد ملی علوم.