دانشمندان علوم انسانی دانشگاه Carnegie Mellon احساس یک لمس خنک را در انسولین مغز در مدل موش نشان داده اند. یافته های منتشر شده در شماره 15 ژورنال مجله Neurology Comparative ، یک مدل آزمایشی را ارائه می دهد که تحقیق را در زمینه شرایطی همچون درد و حساسیت به پژوهشگران سرما و کمک به پیشرفت در کشف راه های چند منظوره در مغز نشان می دهد.
“لمس، طبیعتا چند منظوره است. هنگامی که چیزی را انتخاب می کنید، می توان آن را یک بار گرم، صاف و سنگین کرد. مغز شما تقسیم می شود که به همه این احساسات متصل شود. درک این که چگونه این کار می تواند به ما نشان دهد مغز پاسخ به لمس سازگاری را یاد می گیرد و تغییرات در این مسیر ها می تواند درد و بیماری را ایجاد کند. »آلیسون بارت، استاد علوم زیست شناسی در دانشکده علوم ملون و عضو کارنگی ملون / دانشگاه پیتسبورگ اساس شناخت عصبی می باشد.
لمس یک حس پیچیده است که از اجزای مختلف مانند دما، بافت، وزن و فشار تشکیل شده است، برای مثال، احساس صاف و سنگینی یک سرما از سودا . هر یک از اجزای لمسی را می توان در قسمت های مختلف مغز نشان داد و سیگنال های موازی از سدیم می تواند نورون ها را در چندین قسمت مغز فعال کند و بدین ترتیب متوجه شود چگونه هر یک از آنها نمایان می شود. حساسیت حرارتی بسیار مهم است، زیرا این مسیرهای عصبی با درد درگیر هستند و اختلالات درد مزمن اغلب با حساسیت درجه حرارت غیر طبیعی همراه است.
اگر چه نقشه های مغز برای حس لمس در انسان شناسایی شده است، این سوال باز است که آیا سایر حیوانات یک سازمان مشابه را دارند، یک سوال حیاتی است که می تواند درمان های جدید را در مدل های حیوانی توسعه داده و آزمایش کند. به عنوان مثال، واکنش به درد و درجه حرارت سرد در insula در قشر مغزی انسان دیده می شود. محققان معتقد بودند که انسولین جوندگان به مراتب پیچیده تر است و واکنش به این محرک ها در همان مکان هایی که در مغز انسان مشاهده می شود در آنها دیده نمی شود.
در آزمایش فعلی، محققان کارنگی ملون به دنبال تعیین اینکه چه بخشی از مغز موش به لمس سرد پاسخ می دهد. لمس منحصر به فرد در آن تنها یک گیرنده، TrpM8، پاسخ به احساس گرمایی سرد است. محققان با استفاده از هر دو لمس خنک و همچنین قرار گرفتن در معرض مونول، نشان دادند که احساس سرما در انسولین جوندگان نشان داده شده است و در ارتباط با منطقه مغز فعال در انسان است. به طور کثیری، این ناحیه در موش هایی که دارای گیرنده TrpM8 نیستند فعال نمی شود، که نشان می دهد که برای قرار گرفتن در معرض سرد است.
محققان همچنین دریافتند که آنها می توانند گیرنده های TrpM8 را با استفاده از استنشاق گیر بیاندازند و همان فعالیت را در انسولین ببینند، و این روش را حتی بیشتر برای مطالعه این جزء لمس فراهم می کنند.
منبع:
موارد ارائه شده توسط دانشگاه کارنگی ملون