چگونه کمک به مردم در مغز شما تاثیر می گذارد؟ مطالعه اثرات نوروبیولوژیکی حمایت اجتماعی را نشان می دهد

ارائه خدمات اجتماعی هدفمند به افرادی که نیازمند هستند، مناطق فعال مغز را که در مراقبت از والدین دخیل هستند فعال می کنند و ممکن است به محققان تاثیرات مثبت سلامت روابط اجتماعی را درک کنند. مطالعه در پزشکی روانشناختی و مجله Biobehavioral Medicine ، مجله رسمی انجمن روانشناسی آمریکا می باشد.

با توجه به تحقیقات جدید توسط Tristen K. Inagaki، PhD، و Lauren P. Ross، BA از دانشگاه پیتزبورگ، ارائه کمک های غیر هدفمند از قبیل دادن به خیریه به همان نسبت اثرات نوروبوبیولوژیک مشابه است. محققان می نویسند: “نتایج ما منافع منحصر به فرد ارائه حمایت هدفمند را برجسته می کند و راه های عصبی را مشخص می کند که از طریق آن حمایت های حمایتی ممکن است منجر به سلامتی شود.”

مطالعه می تواند “مسیر عصبی” را نشان دهد که کمک های آن را بهبود می بخشد

محققان یک جفت آزمایش برای ارزیابی پاسخ های مغز به ارائه انواع حمایت های اجتماعی انجام دادند. در اولین مطالعه، 45 داوطلب، وظیفه “حمایت کردن” را انجام دادند که در آن فرصتی برای پاداش دادن به کسی که نزدیک به آنها بود (حمایت هدفمند)، برای خیریه (حمایت غیر هدفمند) یا برای خود به نفع خود بود. همانطور که پیش بینی شده، شرکت کنندگان احساس وابستگی بیشتر اجتماعی را داشتند و احساس می کردند حمایت آنها از زمان حمایت اجتماعی هدفمند موثرتر بود.

سپس افراد تحت تأثیر عملکرد عاطفی شامل اسکن عملکردی MRI برای ارزیابی فعال سازی مناطق مغزی خاص در حین حمایت اجتماعی قرار گرفتند. ارائه مراقبت بدون در نظر گرفتن حمایت کننده، به افزایش فعال شدن استریاتوم شکمی (VS) و ناحیه سپتوم (SA) مناطق مرتبط با رفتارهای مراقبت از والدین در حیوانات مرتبط بود. با این حال، تنها فعال شدن بالاتر از SA زمانی که افراد به حمایت هدفمند با فعالیت پایین تر در یک ساختار مغز به نام آمیگدال مرتبط بودند و گاهی اوقات با پاسخ های ترس و استرس مرتبط است.

در مطالعه دوم، 382 شرکت کننده اطلاعاتی در مورد رفتار آنها در ارائه حمایت (رفتار طرفدار اجتماعی) ارائه دادند و با انجام وظایف رتبه بندی احساسی متفاوت با اسکن عملکرد MRI انجام گرفتند. یک بار دیگر، کسانی که گزارش دادند حمایت بیشتر هدفمندی از سوی دیگران نیز نشان داده شده است، فعالیت کمتری در آمیگدال نشان داده شده است. در هر دو مطالعه، حمایت بی هدف (مانند دادن خیریه) با فعالیت آمیگدال ارتباطی نداشت.

به گفته نویسندگان، “انسان ها از ارتباطات اجتماعی بهره مند می شوند و در زمانی که آنها در خدمت به دیگران عمل می کنند، بهره مند شوند. مطالعات قبلی دکتر Inagaki، همچنین در پزشکی روانشناسی منتشر شده است ، دریافتند که حمایت اجتماعی تأثیر مثبت در زمینه مغز درگیر در استرس دارد و در پاداش واکنش می دهد. این مطالعه نشان می دهد که ارائه پشتیبانی نه فقط دریافت آن  ممکن است یکی از مهمترین مزایای استفاده از مزایای سلامت جسمی و روانی حمایت اجتماعی باشد.

مطالعه جدید شواهد بیشتری را اضافه می کند که می تواند کمک های هدفمند منحصرا سودمند باشد. هر دو حمایت هدفمند و غير هدفمند با افزايش فعاليت SA مرتبط هستند و از تئوری “گرم شدن درخشان” حمايت می کنند. ما به ديگران به طور مستقيم يا غير مستقيم به سادگی به اين نتيجه می رسيم که “خوب” است.

اما پیوند بین افزایش فعال شدن SA و کاهش فعالیت آمیگدال “نشان می دهد مسیر عصبی است که به وسیله آن کمک های گوناگونی در نهایت بر سلامتی تأثیر می گذارد که به شیوه های حمایتی خاصی نظیر دادن افراد خاصی که ما می دانیم نیازمند هستند”، دکتر Inagaki و خانم راس می نویسد نویسندگان یادآور می شوند که مطالعه آنها نمی تواند علت و معلول تأمین حمایت از فعال شدن SA یا آمیگدال را نشان دهد. آنها همچنین اشاره می کنند که حمایت اجتماعی هدفمند همیشه نمی تواند منجر به بهبود سلامت شود، مثلا مراقبت طولانی مدت برای یک عضو خانواده بیمار می تواند برای سلامتی زیان آور باشد.

دکتر Inagaki و خانم Ross می نویسند: مطالعه به شواهد قبلی اضافه می کند که ارائه حمایت اجتماعی از دیگران “ممکن است در ارتباط شناخته شده بین روابط اجتماعی و سلامت نادیده گرفته شود. آنها نتیجه می گیرند: “دادن حمایت هدفمند به یک فرد قابل شناسایی در نیاز، به طور منحصر به فرد با کاهش فعالیت آمیگدال ارتباط دارد و در نتیجه کمک به درک چگونگی و زمان ارائه حمایت می تواند به سلامتی منجر شود.”

منبع:

موارد ارائه شده توسط Wolters Kluwer Health