موش های بالغ که قبل از تولد و در طی پرستاری به مخلوطی از مواد شیمیایی موجود در طیف وسیعی از محصولات مصرفی یافت شده اند، دارای یک قشر prefrontal cortex (mPFC) کوچکتر و کار بر روی سوئیچینگ بدتری نسبت به موش هایی که در معرض ابتلا به مواد شیمیایی قرار نگرفته اند، در زندگی بدتر می شوند. این یافته ها، منتشر شده در JNeurosci ، نشان دهنده تأثیر طولانی مدت ترکیبات غشایی غدد درون ریز در رشد مغز است.
فتالات مواد شیمیایی مورد استفاده در پلاستیک متعلق به یک کلاس مشابه با بیسفنول A (BPA) ، به طور بالقوه می توانند هورمون هایی را که برای مغز در حال رشد هستند مهم تلقی کنند.
گرچه مطالعات قبلی ارتباطات بین قرار گرفتن در معرض فتالات و اختلالات رشدی را شناسایی کرده است، در مورد نوروبیولوژی زیربنایی این روابط کمی شناخته شده است.
جانیس یورسکا و همکارانش موش های باردار را روزانه کوکی های روزانه با مقدار انسانی یک ترکیب شیمیایی بر اساس داده های دریافت شده از زنان باردار تحویل دادند. محققان متوجه شدند که هر دو نسل بالغ و نر بالغ این موش ها دارای نورون ها و سیناپس های کمتری در mPFC و کمبود خاص در انعطاف پذیری شناختی هستند.
همانطور که mPFC برای توابع شناختی سطح بالا اهمیت دارد و کاهش انعطاف پذیری شناختی در اختلالات رشد مانند اوتیسم مشاهده می شود، تحقیقات نشان می دهد که چگونه مواجهه زود هنگام فتالات ممکن است بر مغز و رفتار تاثیر گذار باشد.
منبع:
موارد ارائه شده توسط انجمن علوم اعصاب.
مطالب پیشنهادی مرتبط
راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله
دانشمندان مواد شیمیایی را کشف کرده اند که می توانند سلول های گلوبوبلاستوم را از بین ببرد
کشف اختلافات در مغز موش صحرایی که به عنوان کارگر در مقابل اسلکور طبقه بندی می شود
مضرات اسباب بازی های پلاستیکی برای کودکان
پس از سکته مغزی فاکتور نوروتروفیک MANF باعث بهبود عملکرد در موش صحرایی می شود
بررسی های طولانی مدت در معرض آلودگی هوا منجر به تغییرات ژنتیکی در مغز موش صحرایی می شود
اندازه مغز میان ارتباط قد و توانایی شناختی میانجی است
داروهای ضد افسردگی، انعطاف پذیری جوانان را برای نورون های مهار کننده ای در موش ها باز می کند